آخرین مطالب
تفريح به سبك ايرانى
۰۱ جولای ۲۰۰۸ - ۱۱ تیر ۱۳۸۷
در سال ٢٠٠٦ مجله ایرلندی International Living برای کسانی که آن قدر ثروتمند هستند که می توانند خود محل اقامتشان را انتخاب کنند، اطلاعاتی منتشر کرد. در این گزارش دربین ١٩٤ کشور ایران رتبه ١٥١ را کسب کرد.
براساس این اطلاعات، با وجود امکانات خوب پزشکی و ایمنی بالای فردی، امتیاز ایران در زمینه فرهنگ و سرگرمی بسیارکم است.
درکشور ایران و بخصوص بعد از انقلاب اسلامی تغییرات وسیعی در نگرش به موضوعاتى مثل سرگرمی و تفریحات رخ داده است.
براساس قوانین اسلامی، مصرف مشروبات الکی ممنوع است و برپایی جشن ها و مهمانی هایی که دختران و پسران جوان در آن شرکت دارند، با محدودیت های جدی از طرف مقامات انتظامی روبرو مى شود.
با این همه در کشور جوانی مثل ایران با متوسط سن ٢٤ سال، نمی توان انتظار داشت که همه جوانان، وقتی پای مسایلی مثل تفریح به میان می آید، به اجرای قوانین سختگیرانه پایبند باشند.
" اگه آدم بخواد خوش بگذرونه تو همین ایران هم خیلی خوب می تونه. ما می ریم باغ، استخر، درینک می‌زنیم و خوش می گذرونیم. بدون هیچ محدودیت و هیچ فشاری ".
فرناز که با دوستان مجردش به یک مهمانی خصوصی رفته است، در ادامه حرف هایش می‌گوید: "اصلا یکی از دلایل ماندن من در ایران همینه که می‌تونم هرجور دوست دارم، خوش بگذرونم."
هرچند در این مهمانی، خیلی ها با نظر او موافق نیستند. مهدی، درحالی که از استخر بیرون می‌آید، می‌گوید: "درسته که الان به من خوش می گذره. ولی شب موقع برگشتن اضطراب دارم که پشت یک ایست بازرسی گرفتار مامورها بشم."
تفریحات ارزان
برای نیما و دوستانش رفتن به پارک شهر و بازی فوتبال یک تفریح ایده آل است. تمام وسایل بازی آنها در یک توپ پلاستیکی خلاصه می‌شود و از نیمکت های پارک بجای دروازه استفاده می‌کنند.
به نظر نیما " این یک بازی و تفریح بی‌نظیره. چون با هزینه ای کمتر از ١٠٠٠ تومان تمام مقدماتش که همون خریدن توپ هست، فراهم مى شه. زمین بازی هم که همه جا هست".
مقامات دولت ایران در سال های اخیر تلاش زیادی در جهت ساماندهی مسایل مربوط به جوانان انجام داده اند. یکی از پرسروصداترین این طرح ها راه اندازی سازمان ملی جوانان بوده است.
اما به عقیده بسیاری از کارشناسان، این سازمان که در زمان ریاست جمهوری آقای هاشمی رفسنجانی آغاز به کار کرد، نتوانسه آنچنان که باید به ساماندهی مسائل مربوط به جوانان بپردازد.
فریدون کشکولی، محقق و پژوهشگر مسایل اجتماعی در این باره می گوید: " بزرگترین ایراد چنین سازمان هایی دردرجه اول مربوط به دولتی بودن شان است. قرار گرفتن در زیر مجموعه دولت، گذشته ازپیدایش پدیده کاغذ بازی، باعث می شود جوانان نسبت به این سازمان ها احساس بیگانگی کنند."
همه چیز زیر یک سقف
با این همه پاسخ به این پرسش که جوانان ایرانی اوقات فراغتشان را چه گونه سپری می کنند، روشن نيست.
در شهرهای بزرگ دیدن جوانانی که سوار بر ماشین ساعت ها یک خیابان خاص را بالا و پایین می روند، چیز عجیبی نیست. آنها به این کار اصطلاحا "دور دور" یا "خط زدن" می گویند.
فرزاد یکی از کسانی است که خیلی علاقه مند است درروز حداقل یک ساعتش را این گونه سپری کند: "دور زدن ما خیلی هم بی هدف نیست. اینجا یک جایی يه واسه دوست دختر پیدا کردن یا برعکس. ما با هم کل کل داریم و خیلی چیزهای ساده که شاید واسه هیچکس مهم نباشه، برای ما مهمه. مثلا اینکه سیستم صوتی ماشین کی بهتره و کی ماشینش را بهتر اسپورت کرده. این کار برای ما یک جور هیجان و تفریح کردن محسوب می شه ".
انواع ديگرى از تفريح هم در ايران متداول شده است از جمله استفاده از اینترنت به عنوان یک وسیله تفریحی فراگیر شده است.
جوانان می توانند به بازی های جدید و گران قیمتی از جمله پینت بال (یک ورزش گروهی که شبیه به یک نبرد است و با استفاده از تفنگ های پلاستیکی مخصوص انجام می شود) بپردازند، و يا اگر پولی دربساط ندارند، ظهر یک روز تابستان شان را در آب نمای یک میدان، به آب تنی بگذرانند.
برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنید
به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید
همیشه گفتند خشک و تر با هم می سوزند...
اگه فرض را بر این بذاریم که قوانین حکومتی این مملکت 100 در 100 درست و بی عیب و نقص هست ، میشه گفت اونایی که پارتی گرفتند و نوشیدنی های الکلی می خورند کار بدی کردند،
اما از اینجا به بعد کار کمی دچار حرفهای جدی و حکیمانه می شه...
من به عنوان یک جوانی که می خوام با خرج کم ایرانگردی کنم دچار مشکلم ، چرا؟
چون همه ی دوستانم پسر و متاهل نیستند ، خیلی هاشون مرد و زن و دختر هستند یعنی هم مجرد هم متاهل،
تا آخرای تابستون 1387 به هر بدبختی که بود مجوز برای سفر جور می کردیم که دسته جمعی بریم سفر ، البته طبیعت گردی و 100 البته که خدا را شکر توی 2 سال گذشته هیچ کار خلاف شرعی از دوستان سر نزده و کسی هم گیر نداده بود ، اما از آخر تابستون دیگه نه آژانسها به ما مجوز میدن ، نه اماکن ، نه هیئت های ورزشی و نه ...
میگن باید گروه ثبت بشه ، خوب مگه میشه؟
خیلی حرف برای گفتن هست ، فقط اینو بگم که تفریح من ، گروهمون که یکی از فعالترین گروههای اصفهان در زمینه فرهنگی ، هنری ، گردشگری و ... هست و خیلی از جوونهای شهرم اینه که وقتی حوصلشون سر رفت برن کوه ، یا میدان نقش جهان و یا در جوار زنده رود گاهاً اسیر اراذل و فروشنده های مواد و ... بشن...
اما وقتی می خوایم تفریح سالم داشته باشیم ، باید از 1000 جا مجوز بگیریم که نکنه بعداً برامون پرونده سازی بشه...
آخه من حرفمو به کی باید بگم؟؟؟؟