چای انواع مختلفی دارد. بهای چای در بازار بسته به رنگ، طعم، عطر و کیفیت آن است. نادر ترین آنها چای سفید و پر مصرف ترین آنها بعد از چای سیاه، چای سبز است.  دربارۀ چای سفید کمتر نوشته اند و شاید بسیاری از مصرف کنندگان پروپا قرص چای نام آن را نشنیده باشند. چای سبز نیز مشهور است و بويژه در ژاپن، چین و کشورهای همجوارش مثل افغانستان و آسیای میانه مصرف فراوان دارد.

چای سفید

چای سفید لطیف ترین چایهاست. تلخ نیست، طعم ملایم و شیرین دارد. بیشتر در استان فوجیان چین تولید می شود و محصول بهاره و چین اول است. چای سفید صرفا از گلبرگ های تازه ای درست می شود که هنوز پرز خود را از دست نداده اند. در آغاز بهار غنچه چای را پیش از آنکه باز شود می چینند و در حرارت زیاد خشک می کنند. برخلاف چای های دیگر، برای به عمل آوردن چای سفید، غنچه های چای را نمی مالند بلکه آن را اکسیده می کنند. 

چای سبز

بهترین نوع چای سبز، نوعی است که در بهار و از چین های اول درست می شود و با دست به عمل می آید. به چای سبز معمولا چای غیر تخمیری می گویند و لطف آن این است که عناصر طبی و طبیعی برگ چای را در خود حفظ می کند. شیوۀ سنتی به عمل آوردن چای سبز، پلاساندن، گرم کردن، مالاندن و خشک کردن است. بعد از چیدن، برگ های تازه را روی تخته های حصیری پهن می کنند و آفتاب می دهند، یا به مدت دو ساعت در حرارت زیاد می گذارند. پس از آن برگ های چای را داغ می کنند تا از اکسیده شدن آن جلوگیری و تازگی آن حفظ شود. سرانجام برگ ها را به شکل های مختلف می پیچند و خشک می کنند.

 به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب