مثل خیلی چیزهای دیگر هم نام و هم شکل و قیافه این پارک هم عوض شده است. بخش بزرگی به بچه ها اختصاص یافته و بخشی هم به جوانان و گوشه ای برای بزرگترها و بازنشستگان. گوشه ای را هم خانه فرهنگ و هنر و زمین فوتبال گرفته و در گوشه ای هم، جاهایی به رستوران و فروش خوراکی ها اختصاص داده شده.
نخستین نام این پارک، باغ محتشم بود. اطلاعات بسیار دقیق در باره آن کم است. آن چه درباره تاریخچه اش می گویند این است که قدمت این پارک به دوران سلطنت ناصرالدین شاه قاجار بر می گردد.
مالک و بانی اصلی این پارک اکبرخان بیگلربیگی (متوفی ۱۳۰۷ ه.ق.) از مالکان و ثروتمندان طراز اول ایران در عصر ناصری و اجاره دار گمرکات شمال ایران بود. معروف است که غرس نهالهای این پارک که امروزه درختان تنومندی شدهاند و نیز خیابان کشی و احداث عمارت تابستانی واقع در آن که معروف به عمارت کلاه فرنگی است، همگی تحت نظارت شخص اکبر خان صورت گرفته است.
این پارک پس از درگذشت اکبر خان از طریق ارث به تنها دختر زنده او رسید که در حباله نکاح پسرعموی خود، صادق خان اکبر محتشم الملک (سردار معتمد بعدی)، بود و از این تاریخ به باغ محتشم اشتهار یافت. بعدها در دوره پهلوی این پارک در ازای بدهیهای مالیاتی به تصرف دولت درآمد و از آن تاریخ به عنوان پارک عمومی مورد استفاده اهالی شهر قرار گرفت.
وسعت اولیه این باغ چندین برابر مساحت فعلی آن بود، می گفتند بین دوازده تا ۱۵ هکتار ولی رفته رفته با توسعه شهر و خیابان کشیهای اطراف از وسعت آن کاسته شد. در سی سال اخیر نیز با احداث بنای استانداری و شهربازی در محوطه آن، باز هم کوچک تر شد که البته به تازگی تشکیلات استانداری به جای دیگری انتقال یافته و قرار است در محل قبلی آن در پارک شهر، ساختمانی جهت کتابخانه ملی رشت تدارک دیده شود.
در انتهای پارک هم رودخانه ای هست که سابقا در آن ماهی می گرفتند ولی امروزه به دلیل ریختن فاضلاب های شهری و بیمارستانی به درون آن آلوده و غیر قابل استفاده است.
بعد از انقلاب همانطور که اسم بسیاری از خیابان ها و محله ها عوض شد، اسم پارک شهر هم به باغ قدس تبدیل گردید. اما اسم پارک شهر هنوز در ذهن ها باقیست.
برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنيد.