اولین بار این نوع لباس‌ها را بر تن افرادی خاص دیده بودم. تن‌پوش‌هایی با رنگ روشن، فرم و دوختی ساده و در عین حال خاص که درون‌مایه ‌سنتی نیز داشت. به نظر می‌آمد که نخست کوهنوردان در جمع‌های خود از این نوع پوشاک استفاده می‌کردند و بعدها افرادی که یوگا کار می‌کردند و عده‌ای از هنرمندان نیز به جمع استفاده‌کنندگان از این نوع پوشاک اضافه شدند. 

 

وقتی از آن‌ها در مورد لباسی که بر تن داشتند می‌پرسیدی، تاکید می‌کردند که این پوشاک از الیاف طبیعی ساخته شده و در تبادل انرژی کیهانی بدن و کائنات، مانع ایجاد نمی‌کند. از این رو به نظر می‌رسید که خرده فرهنگ خاصی این نوع پوشش را بر می‌گزینند. 

 

به مرور، سر و کله فروشگاه‌هایی که لباس‌های طبیعی را عرضه می‌کردند پیدا شد. این بار می‌توانستی توقف مردم جلوی ویترین فروشگاه‌ها را شاهد باشی. درگفت‌وگو با آن‌ها  متوجه می‌شدم خیلی‌ها هنوز تفاوت چندانی میان  این نوع پوشاک و سایر لباس‌ها قائل نیستند. عده‌ای فقط از رنگ، ظاهر و دوخت این لباس‌ها خوششان می‌آمد و در مقابل، اکثریت قریب به اتفاق خریداران این نوع پوشاک، به خنکی، نخی بودن و طبیعی بودن آن‌ها اشاره می‌کردند و آن‌ را به‌عنوان امتیازی برای این لباس‌ها در نظر می‌گرفتند.

 

سردر بزرگ فروشگاه، از چوب ساخته شده؛ با نقوشی که نشان‌دهنده متفاوت بودن کالاهای عرضه شده در آن‌جا با سایر لباس‌فروشی‌هاست. عبارت  "دست‌آفریده‌های سازگار" بر روی سردر فروشگاه حک شده و با نگاهی از ویترین‌های بیرونی به داخل، متوجه می‌شوی که دیوارها کاهگلی‌اند و دکورها با تنه درخت و به صورت سنتی ساخته شده‌اند. در این‌جا حس بینایی و بویایی به آدم این‌طور القا می‌کنند که انگار در خانه‌ای قدیمی هستی. روی قفسه‌های پوشاک، محصولاتی که از الیاف طبیعی تهیه شده‌اند به چشم می‌خورد. گیاهانی چون پنبه و کتان و الیاف حیوانی چون پشم، موی بز و ابریشم طبیعی از مهم‌ترین مواد اولیه برای تهیه دست آفریده‌های سازگار هستند. علاوه بر البسه، کیف، کفش، کلاه، زیورآلات و گیوه‌های سنتی را هم این‌جا می‌توانی پیدا کنی.

 

یکی از خریدارها می‌گوید: "من به دنبال خاص پوشیدن هستم. این نوع لباس‌ها برای این‌که یک تیپ کامل از الیاف طبیعی داشته باشی به درد می‌خورند. مانتوی نخی با طراحی ساده و رنگ‌های شاد، شلوار، شال و روسری، کیف پارچه‌ای یا کفش نمدی، همه و همه می‌توانند تو را برای رسیدن به مد ساده و متفاوت یاری کنند اما مشکلی که وجود دارد کم بودن تنوع این لباس‌هاست. چرا که از چندین سال پیش تا به حال فقط چند طرح از این‌ها را می‌بینم و بعضی از افرادی هم که آن‌ها را به طور دایم استفاده می‌کردند خسته شدند و به دنبال تنوع رفتند".

 

یکی از فروشنده‌های جوان در مورد تجربه‌استفاده از این نوع پوشاک به ما می‌گوید: "تا چند سال پیش، من همیشه از لباس‌هایی که نایلون، پلی استر و الیاف مصنوعی داشتند استفاده می‌کردم. آن‌ها به خاطر طرح و رنگ‌های متنوع مورد علاقه اکثریت افراد جامعه هستند. اما مشکلاتی هم دارند. این‌که بدن به خوبی تهویه نخواهد داشت و بوی عرق بدن معمولاً از ورای این نوع پوشاک است که مشام‌آزار می‌شود. اما از زمانی‌که به اصطلاح طبیعی پوش شدم، نتوانستم آن را با طرح و رنگ و زرق و برق عوض کنم و پاگیرش شدم".

 

وی تاکید می‌کند: احساس آرامشی که از پوشیدن لباس‌های طبیعی به من دست می‌دهد مانع از این است که پوشاک دیگری را امتحان کنم. حتا پزشکان نیز توصیه می‌کنند به خاطر حفظ سلامت بدن از الیافی که پایه نفت و پلاستیک دارند به وفور استفاده نکنید؛ هر چند نمی‌توان تمام مایحتاج پوششی انسان را از الیاف طبیعی تامین کرد.

 

و اما "بابک اخوان بلورچیان" که با همراهی همسرش "مرجان صدرالعلمایی" از بنیان‌گزاران پوشاک الیاف طبیعی هستند در مورد تجربه کاری‌اش می‌گوید: "بیش از ده سال پیش در مسیر کوهنوردی درکه، ما با شخصی آشنا شدیم که سال‌ها در خارج از کشور زندگی می‌کرد و اکنون به ایران آمده بود و پوشاکی با الیاف طبیعی را در همان مسیرهای کوهنوردی عرضه می‌کرد. پس از همکاری با ایشان ما تولید پوشاک را در ابتدا به صورت تجربی و محدود و سپس با بهره‌گیری از تجاربی که به دست آورده بودیم به صورت انبوه، پی گرفتیم".

 

در گزارش تصویری این صفحه پوشاک‌هایی را که با الیاف طبیعی تهیه شده‌اند می‌بینیم و نظر پوشندگان این لباس‌ها را می‌شنویم.