دو سال پیش افروز آمیغی، هنرمند ایرانی با چیدمان "هزار و یک صفحه" خود از مجموعۀ "تکه‌هایی از سایه" برندۀ جایزۀ عبداللطیف جمیل موزۀ ویکتوریا و آلبرت لندن شده بود. امسال هم از میان ده نامزد به دریافت این جایزۀ ۲۵هزار پوندی، پنج تن ایرانی‌اند: منیر شاهرودی فرمان‌فرمائیان، بیتا قزل‌ایاغ، بابک گلکار، هدیه شفیعی و سودی شریفی. پنج نامزد دیگر، نورعلی چغانی و عایشه خالد از پاکستان، هایو قهرمان از عراق، رشید قریشی از الجزایر و حازم المستکاوی از مصرند.

منیر شاهرودی فرمان‌فرمائیان از هنرمندان بنام ایران است که در این نمایشگاه چیدمان "مرغان بهشت"اش را به نمایش گذاشته‌است که ترکیبی‌ست از سنت‌های ایرانی قدیم آیینه‌کاری و نقاشی پشت شیشه با زیبایی‌شناسی مدرن. آیینه‌ها اشکال هندسی دارند و کنار شیشه‌های رنگی چیده شده‌اند که به گفتۀ خانم شاهرودی، پرهای بازمانده از گنجشک‌ها بر روی بالکن خانه‌اش در تهران را تداعی می‌کنند.

اثر هنری بیتا قزل‌ایاغ استفاده‌ای نوین از نمدبافی سنتی ایرانی است. وی در این نمایشگاه سه پاره از "خاطرات نمدین"اش را به نمایش گذاشته‌است که الهام‌گرفته از جوشن‌های نمدین رزمندگان جهان باستان است.

"مذاکره در مورد فضایی برای امکان همزیستی" عنوان بلند اثر بابک گلکار است که بیانگر مسایل اجتماعی- فرهنگی برآمده از تجربیات زندگی هنرمند در خاور میانه و کاناداست. آسمان‌خراش‌های چیدمان بابک گلکار روی نقوش قالی ایرانی شکل گرفته‌اند که ارتباط میان پیشینه و امروز سرزمین‌های کهن و نو و امکان همزیستی آنها را نشان می‌دهد.

چیدمان "۲۲۵۰۰ صفحه" هدیه شفیعی، هنرمند ایرانی مقیم آمریکا، مرکب از ۲۲۵۰۰ تا ۲۶۰۰۰ باریکه کاغذ پیچیده است که شکل مدور آنها سماع درویشان را در ذهن‌ها تداعی می‌کند. این طومارها حاوی نوشته‌هایی به زبان فارسی‌اند که جای‌جای به چشم می‌خورند و غالباً پنهان مانده‌اند.

سودی شریفی دو اثر دیجیتال "زنان بانشاط در استخر" و "هفتۀ مـُـد" را به نمایش گذاشته که هر دو بر پایۀ مینیاتورهای ایرانی انجام گرفته‌اند، با عنصرهایی مدرن که عمدتاً بر موضوع زن تمرکز دارند و طیف وسیعی از موضوعات اسلام و برخورد فرهنگ‌ها و مدرنیته و فرهنگ جوانان را فرا گرفته‌اند. سودی شریفی هم یک هنرمند ایرانی است که چند سال پیش به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرده‌است.

سلما طوقان، مسئول نمایشگاه آثار این ده هنرمند در گالری جمیل موزۀ ویکتوریا و آلبرت، دلیل حضور این همه هنرمند ایرانی در میان نامزدها به دریافت جایزه را کار منحصر به فرد آنها می‌داند. ولی به این نکته هم اشاره می‌کند که شبکۀ بین‌المللی جایزۀ جمیل جوان و در حال گسترش است و بعید نیست که در آینده هنرمندان از سایر کشورها هم مطرح شوند.

جایزۀ جمیل سال ۲۰۰۹ تأسیس شد و در همان سال هم نخستین جایزه‌اش را تقدیم کرد. این جایزه متعلق به گالری هنر اسلامی جمیل است که سال ۲۰۰۶ در موزۀ ویکتوریا و آلبرت لندن پایه‌ریزی شد. موزۀ ویکتوریا و آلبرت دارای مجموعۀ بزرگی از هنر اسلامی‌ست که تقریباً همزمان با تأسیس موزه در دهۀ ۱۸۵۰ جمع‌آوری آن آغاز شده بود. سلما طوقان می‌گوید: "طی سالیان زیادی هنر اسلامی مایۀ الهام طراحان بریتانیایی بسیاری بوده. با حمایت عبداللطیف جمیل، موزۀ ویکتوریا و آلبرت توانست پاره‌ای از این مجموعه را در گالری هنر اسلامی جمیل قرار دهد. جایزۀ جمیل هم زائیدۀ همین برنامه است. این برنامه به طراحانی که از هنر اسلامی الهام گرفته‌اند، میدان می‌دهد".

جایزۀ جمیل تلاشی است برای نشان دادن پیوند زنده میان هنر قدیمی برآمده از کشورهای اسلامی با هنرهای نوین در سراسر جهان. و این تنها معیار عمده برای هنرمندان متقاضی دریافت جایزۀ جمیل است.

پس از اعطای جایزه به افروز آمیغی در سال ۲۰۰۹ مجموعۀ آثار او و هشت تن دیگر از نامزدها به دریافت جایزه به سفری دور جهان رفت و در شماری از کشورهای خاور میانه، آقریقا و ترکیه به نمایش درآمد. نمایش آثار هنرمندان برای دریافت این جایزۀ دوسالانه در موزۀ ویکتوریا و آلبرت لندن هشتم ژوئیه آغاز شده و تا ۱۳سپتامبر، یک روز بعد از اعلام نام برندۀ جایزۀ ادامه خواهد داشت.

در گالری این صفحه آثار نمایشی در گالری جمیل موزۀ ویکتوریا و آلبرت لندن را می‌بینید و در مطلب شنیداری، سلما طوقان، مسئول نمایشگاه، شرایط انتخاب این آثار را توضیح می‌دهد.

*شامگاه روز ۱۲ سپتامبر نام برندۀ جایزۀ جمیل سال ۲۰۱۱ اعلام شد. این جایزۀ ۲۵ هزار پوندی را رشید قریشی، هنرمند الجزایری، برای پرده‌های دیواری "مرشدان نامرئی" (۲۰۰۸) برد.

 به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب