من، به دلخواه دیگری | جدید آنلاین

۲۹ سپتامبر ۲۰۱۰ - ۷ مهر ۱۳۸۹

فواد خاک‌نژاد

آزاده‌ اخلاقی یکی از عکاسان جوان معتبر ایرانی‌ست. این را جایزه‌ها و نمایشگاه‌های مختلف بین‌المللی‌اش ثابت می‌کند.

او در سال ۱۳۵۶ در شیراز به دنیا آمد و شاید روح شاعرانۀ شیراز باعث شد که آزاده در شانزده‌سالگی تصمیم گرفت شاعر شود. شعر می‌گفت و در جمع‌های ادبی شرکت می‌کرد، تا این که برای تحصیل در رشتۀ کامپیوتر ایران را به مقصد استرالیا ترک کرد و وارد مؤسسۀ سلطنتی تکنولوژی ملبورن RMIT شد.

می‌گوید روزی فهمید که به رشته کامپیوتر علاقه ای ندارد و قرار نیست او مهندس کامپیوتر شود. از همین رو از میان رشته‌های انتخابی موسسۀ سلطنتی تکنولوژی ملبورن، سینما را انتخاب کرد و در درسهای سینمایی حاضر شد.

گورستان‌ها

نخستین پروژه‌اش عکاسی از گورستان‌های استرالیا بود. هر روز صبح تا شب به گورستان‌ها سر می‌زد و از قبرها عکاسی می‌کرد. آن‌طور که خودش می‌گوید، این پروژه او را به شدت افسرده کرد و وقتی از این مجموعه یک نمایشگاه اینترنتی گذاشت، کسی برای او ای‌میل زد که: "تو چه‌قدر باید مریض باشی که در بیست‌ودو سالگی چنین عکس‌هایی بگیری!"

بازگشت به ایران

اخلاقی وقتی در استرالیا دانشجوی فوق‌لیسانس شد و به گفتۀ خودش، همه چیز برایش خوب پیش می‌رفت، ناگهان تصمیم گرفت به ایران برگردد و به فیلم‌سازی مشغول شود. پس از بازگشتش به ایران در سال ۱۳۸۳ دستیار عباس کیارستمی و منیژه‌ حکمت شد و خودش هم چند فیلم کوتاه ساخت. تا این ‌که فضای سینمای موجود در ایران دلش را زد و تصمیم گرفت به جای فیلم‌ساز بودن "آرتیست" باشد. پس عکاسی را برگزید.

ترجمه در کنار عکاسی

آزاده‌ اخلاقی در کنار کار عکاسی به ترجمه هم مشغول است و برای روزنامه‌های معتبر ایرانی ترجمه می‌کند. ماه گذشته ترجمه‌ای از آزاده اخلاقی منتشر شد که می‌توان آن را یک انتخاب خوب و درست برای یک مترجم دانست. نشر چشمه در ایران، کتاب "رومن به روایت پولانسکی" را با ترجمۀ آزاده اخلاقی وارد بازار می‌کند.

من؛ آن‌گونه که دیگری می‌خواهد

تازه‌ترین مجموعه عکس آزاده اخلاقی با استقبال فراوانی رو‌به‌رو شد. عکس‌هایی که به گفتۀ آزاده، هم او و هم سوژه‌اش در شکل گیری‌اش نقش داشته‌اند. او در این مجموعه عکس به "دیگری بزرگ" می‌پردازد. آزاده در این مجموعه عکس در پی نشان دادن این است که انسان‌ها در کنار دیگران همانی هستند که دیگران می‌خواهند. این تأثیر می‌تواند در کلام و پوشش باشد یا در آرزوهای آن فرد برای ما.

او در این مجموعه عکس، به گفتۀ خودش، در کنار آدم‌های زندگی‌اش ایستاده. آنهایی که با آنها مراوده دارد، به آنها دلبستگی دارد، با آنها به سفر می‌رود و...

در گزارش ‌تصویری این صفحه عکس‌هایی را خواهید دید از آزاده اخلاقی از مجموعه‌های "تعلیق در تهران"، "بازتاب‌هایی از خود"، "در ستایش نوشتن" و نیز مجموعۀ کامل عکس‌های "من، آن‌گونه که دیگری می‌خواهد".

برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنید.

به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب

- یک کاربر، 2010/11/16

any one else who could have her chance and facilities to change the study area and passion for one million times could do the same or even better.

- Sepehr، 2010/10/16

Dear Azadeh,
Your work is fascinating. You are so right. Keep up the great work that you have started.
Good luck to you.

- یک کاربر، 2010/10/04

من هم با نظر بیشتر منتقدان موافقم. اگر از عنوان عکاس معتبر استفاده نمی شد، و توضیحات آزاده اخلاقی هم کمی متواضعانه تر بود، اظهار نظرهای مثبت تری اینجا دیده می شد. به نظر من که عکاس آماتور هستم، نظریاتی که اخلاقی به عنوان فلسفۀ کارش توضیح داد چندان عمیق نبود، عکس ها هم بد نبودند، ولی گیرايی نداشتند.

- حمیدرضا، 2010/09/30

چطور به خود اجازه می ‌دهیم برای یک عکاس جوان، هر واژه ‌ای را به کار ببریم. آن‌ هم عکاسی که برای هنرش وقت و زحمت به خرج داده. به دوستان معترض که یکی‌ شان هم خیلی لحن بی‌ ادبانه‌ای داشتند می‌گویم : گر نقش می‌ زنی پس تو بزن

- یک کاربر، 2010/09/30

راستی از کجا و چگونه می توان گفت فلانی یا بهمانی عکاس معتبری هست یا نیست؟ دلبخواهی است یا متر و معیاری هم دارد؟

- ب.ف.، 2010/09/30

سرکار خانم اخلاقی،

بسیار هنر پویا و جویای شما را ارج می نهم. البته و صد البته خدایش بیامرزاد بهمن محصص را، ولی امیدوارم که شما وقعی به افکار مرتجع یک عکاس، آن هم از نوع بی دوربینش، نخواهید نهاد.

با درود فراوان،

ب.ف.

- دوستدار هنر عكاسي، 2010/09/30

نمي خواهم كار خانم اخلاقي را بي‌ارج كنم و اميدوارم كه ايشان يك روز از معتبرترين عكاسان ايراني و صاحب سبك شوند. اما عكس‌هايي كه از ايشان ديديم و سخنانشان كه از ژرفا و انضباط فكري چنداني برخوردار نيست، معرفي ايشان به عنوان "يكي از عكاسان جوان معتبر ايراني" را به چالش مي‌گيرد.
فكر مي‌كنم در انتخاب صفات و عناوين بايد دقت كنيم و در اين باره آنقدرها سخاوتمند نباشيم. چون ممكن است سخاوتمندي ما در تعريف و تمجيد از جوانان - پيش از اين كه به جايگاه مورد نظر برسند- سد راه تعالي‌شان شود و فضاي مغشوش هنر ايران بعد از انقلاب را مخدوش‌تر كند.

- یک کاربر، 2010/09/29

mersi

- عکاس بی دوربین، 2010/09/29

ازبرکت جمهوری اسلامی و از برکت نوجویی های کاذب بعد از انقلاب، معنای عکس وعکاسی هم عوض شد. امیدوارم روزی مدعیان عکاسی لااقل معنای فارسی "عکس" را دریابند.خداوند رحمت کند بهمن محصص، نقاش معروف را که به تابلوهای بی مایه وبی شخصیت کپی شده از طبیعت میگفت "عکاشی". نمیدانم به این بازی های دیجیتالی با دوربین های دیجیتالی چه می شود گفت. هرچه بشود، عکاسی نمی شود گفت. خانمها. آقایان. ما که گول نمی خوریم. شما هم خودتان را گول نزنید

- یک کاربر، 2010/09/29

زیبا بود

- یک کاربر، 2010/09/29

دوست عزیز، روایت گزارش تصویری شما خیلی واضح و روشن نبود، یعنی بیننده یا شنونده دچار یه جور سردرگمی میشه که بازتاب نحوه صحبت کردن راویه، تو صحبتهاشون نقاط مجهول زیادی وجود داره، ولی متن نوشتاری گزارش بسیار خوب توشته شده. ممنون

گزارش ها

آموزش

ارتباط

اشتراک مطالب

به خط سیریلیک

مطالب تازه

ارسال مطلب