کامکاران را شاید همه بشناسند؛ در جهان موسیقی معاصر ایران این خاندان صاحب‌نام و محبوب است. اما در جهان نقاشی اندک کسی با ارژنگ کامکار، استاد تنبک گروه کامکاران آشناست، که اینک بیش از سی سال است گاه و بی‌گاه نقاشی می کند و شماری از منتقدان تابلوهایش   و گذارش را از رئالیسم به نقاشی انتزاعی و ذهنی پسندیده‌اند. "رنگ ترانه‌ها" عنوان تازه‌ترین نمایشگاه ارژنگ کامکار است که برای یک هفته در فرهنگسرای نیاوران تهران برپا بود.

ارژنگ کامکار در سال ۱۳۳۵ در سنندج و در خانواده‌ای موسیقی‌دان متولد و از کودکی نزد پدرش با موسیقی و ساز تنبک آشنا شد. بعدها در ارکسترهای " فرهنگ و هنر" و " رادیو سنندج " که به رهبری پدرش اداره می‌شد، شرکت کرد.

در سال ۱۳۵۵ با گروه" شیدا " و "عارف" همکاری داشت و به موازات آن به نقاشی هم علاقه‌مند بود و
آن را دنبال می‌کرد تا امروز که در جمع هنرمندان نقاش قرار گرفته‌است. طراحی و آب‌رنگ را نزد شهاب موسوی‌زاده فرا گرفت و در سال ۱۳۵۶ به دانشکدۀ هنرهای زیبا راه یافت. از آن زمان هنر نقاشی را همراه با موسیقی به طور جدی ادامه داده‌است.

تا به امروز چندین نمایشگاه از آثار او برگزار شده که آخرین آن از تاریخ ۲۶ شهریور ماه تا ۲ مهرماه در فرهنگسرای نیاوران جریان داشت. در این نمایشگاه ۷۲ اثر نقاشی ارژنگ را به نمایش گذاشتند که بسیاری از انها به فروش رفت.

هوشنگ کامکار، از برادران صاحب‌نام ارژنگ، در بارۀ نقاشی‌ها و نمایشگاه اخیر او می‌گوید:

"ارژنگ چند سالی بیش نداشت که علاقۀ بی‌حد، حتا عشق‌ورزی‌اش به طراحی و نقاشی را بروز داد. علاقه‌ای که با توان و استعدادی پررنگ همراه بود. کودک بود و سنی نداشت و به طبع فارغ از گرایش‌های سیاسی، در کاغذهای یادداشت، چهرۀ سران وقت حکومت و چهره‌های سرشناس را بیشتر با دیدی انتقادی نقاشی می‌کرد و با شوق و ذوق و اشتیاق به ما و دیگران نشان می‌داد. گویی این یکی از کامکارها از بدو خلقتش، بیش از موسیقی، شیفتۀ نقاشی بود. ارژنگ به دانشگاه هم که آ مد، در رشتۀ نقاشی قبول شد.

هیچ گاه ارژنگ را بدون دفتر طراحی ندیدم. جالب است که هنگام تمرینات یا تدریس موسیقی، چه بسا پشت صحنۀ کنسرت، ارژنگ دمی و لحظه‌ای را غنیمت می‌دانست و سری به این دفتر طراحی می‌زد. چند نمایشگاه هم برگزار کرد، اما آن نمایشگاه‌ها درخور نام و توان او نبود. ارژنگ در پی رویکردهای نوین در نقاشی‌اش بود و من همیشه با او از لزوم برپایی موارد نمایشگاه‌های درخور توجه می‌گفتم تا هم آثارش به مردم و علاقه‌مندان عرضه شود و هم به مدد نقد و نظر کارشناسان صیقل و رشد یابد. اکنون خوشحالم که بعد از ۱۲ سال به این توصیه‌ام گوش داده‌است و قرار است بخش مهمی از آثارش را به نمایش بگذارد." 

گزارش این صفحه را شوکا صحرایی از نمایشگاه "رنگ ترانه‌ها"ی ارژنگ کامکار تهیه کرده‌است.

 برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنید.

 به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب