بهمن کورونی
شاید نوشتن راجع به غذا در ماه رمضان ، ماهی که پرهیز از غذا خوردن و نوشیدن از طلوع تا غروب آفتاب بر مسلمانان واجب شده، کمی عجیب به نظر برسد، اما با این وجود، غذا و سفره های رمضانی بخشی اصلی از سرگرمی ها و تشریفات این ماه را تشکیل می دهد.
روزه گرفتن به پیروی از دستورات دینی و یا برای زهد و ریاضت در میان بسیاری از ملت ها رواج دارد.
در میان مسلمانان ماه رمضان، نهمین ماه تقویم قمری، ماه روزه و دارای اهمیت ویژه است. رمضان تنها ماهی است که نام آن در قرآن آمده است و نیز به گفته قرآن، این کتاب در همین ماه بر پیامبر اسلام نازل شده است. برای شیعیان ماه رمضان اهمیت دیگری هم دارد چون علی، امام اول شیعیان، دراین ماه کشته شده است.
آداب و مراسم رایج در این ماه در همه جا یکی نیست. لباس پوشیدن به هنگام عبادت، سرگرمی ها و برنامه های فرهنگی در رادیو و تلویزیون ها و در میان خانواده نیز متفاوت است. حتی بیدار کردن افراد برای خوردن سحری رسم دارد. به طور مثال در افغانستان کودکان و جوانان در دسته های کوچکی به نواختن موسیقی و خواندن می پردازند و یا در ترکیه در همین زمان چند طبل زن در محله های مختلف شروع به زدن طبل می کنند.
بردن غذا برای تهیدستان و دعوت از آنها برای افطار نیز برای بسیاری مهم است. در برخی از کشورها مهمانی در شبهای رمضان و نشستن در کنار سفره های دسته جمعی رسم شده است.
در تایلند روزه داران افطار رادر منزل و در کنار خانواده باز نمی کنند بلکه با پهن کردن سفره هایی در نزدیکی منزل و در خیابان یا کوچه با اهالی محل در حلقه هایی دور هم غذا می خورند و در غذای یکدیگر شریک می شوند.
بسیاری از روزه دارن، به تبعیت از آداب غذا خوردن پیامبر اسلام ، ترجیح می دهند روزه خود را با خرما و آب گرم باز کنند.
اما به جای پرهیز ازخوردن بسیار، در عمل ماه رمضان، برای آن ها که می توانند و یا می خواهند ثروت خود را به رخ دیگران بکشند، به جشنواره ای از خورد و خوراک و آداب و رسوم ملی و محلی بدل شده است. سفره های رنگین رمضانی هم چه در مراسم افطار و چه در شب نشینی های ماه رمضان، بخشی از سرگرمی ها و تشریفات این ماه شده است.
با نزدیک شدن این ماه جنب و جوشی در بازار و فروشگاه هاى مواد غذائى به راه مى افتد. از آنجایی که در برخی از کشورهای اسلامی فروش غذا در طول روز ممنوع می شود، معمولا نحوه اداره رستوران ها تغییر می کند و بسیاری از ساندویچ فروشی ها و فروشگاه های کوچک مواد غذایی ، نوع و شیوه کسب و کار خود را برای مدت یک ماه عوض کرده و خوراکی ها و شیرینی هاى رمضانی ارائه می کنند .
غذاهای رایج رمضانی در کشورهای مسلمان همه یکی نیست. در هر کشوری چیزی محبوبیت دارد؛ حمص در لبنان( ترکیبی از پوره نخود و ارده)، بورانی کدو در افغانستان ،چی کوفته در ترکیه (ترکیبی از گندم خرد شده به اضافه فلفل قرمز، رب گوجه و ادویه مخصوص)، سوپ حریره در مراکش و انواع آش ها، کباب ها و سمبوسه ها در جاهاى ديگر.
در ایران نیز با فرا رسیدن ماه رمضان با وجود این که ممنوعیت غذا خوردن در ملاء عام برای بعضی افراد مشکل ساز است، اما کمتر کسی است که از شیرینی ها و غذاهای رمضانی چشم پوشی کند. سفره های رمضانی در هر شهر رایحه خاص خود را دارد. اما آنچه بیشتر سفره های رمضانى ایران را، البته با نام هایی متفاوت، تزیین می کند بامیه است و زولبیا.
برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنید
dige kamel ab shod:(
ghashang bood khooda ghovvat ;)