در آن روزهای سالهای دور که در شلوغی روزهای شهر، پی کنج خلوتی در طبیعت میگشتم در همین نزدیکی که در آرامش به نوشتن وادارم کند، نزدیکترین جایی که یافتم در آغوش درهای کوهستانی بود که در سالهای کوهنوردی از کنارش زیاد گذشته بودیم.
اولین بار که نه با کوله کوه و به قصد صعود، که با دفتر و مداد و به شوق نوشتن قدم درونش گذاشتم زمستان بود و آنچه پایبندم کرد نه فقط گرما و چای داغ، که گرمای حضور کسانی بود که نشانم داد اینجا بیشتر شبیه خانهایست پر مهمان، که صاحبخانه بیوقفه در کار پذیرایی و خوشآمدگویی به از راه رسیدگان کوهستانی است.
هتل اوسون، در ارتفاع ۲۳۰۰ متری ارتفاعات منطقه "دربند" در شمال تهران، پذیرای کوهنوردان و طبیعتدوستانی است که به شوق گذراندن چند ساعتی در کوهستانی این چنین نزدیک به کلان شهری شلوغ و پر سر وصدا، هر هفته در همه فصلهای سال میهمان چراغ همیشه روشنش میشوند، چراغی که به سادگی آنچه در این چند ساعت اقامتمان میبینیم، به دست نیامده و به حق بدون داشتن عشق به طبیعت و کوهستان و وفای دوستدارانش اینچنین پا برجا نمانده بود.
ساخت این هتل در سال ۱۳۵۰، به همت مرحوم "سروش اُم" و با همکاری جمعی از کوهنوردان و اسکیبازان قدیمی و همچنین تعدادی از روستاییان روستای"پس قلعه" آغاز شد و در سال ۱۳۵۷ به سرانجام رسید.
"سعید پهلوان افشار" که خودش کوهنورد و از فوتبالیستهای قدیمی است، هفت سالیست مدیریت هتل را بر عهده دارد. او میگوید: "هتل اوسون با عشق ساخته شده و با عشق پابرجاست. سود هتل، آرامش درونی است که هر روز و هر هفته از همه زحماتمان در اینجا برداشت میکنیم و سود دهی روحی و روانیاش آنقدر هست که ما را سر پا نگه میدارد و شاد که چراغی را در کوهستان روشن نگه داشتهایم، چراغی که دلخوشی خودت، دوستانت و یا کوهنوردان قدیمیتری است که جوانیشان را در این کوهها زندگی کردهاند، و مأمن و پناهگاه جوانترهایی هم هست که چند سالی هنوز از کوهنوردیشان نگذشته، آنهایی که در مسیر پر شتاب رفت یا برگشت از قله به شوق چراغ روشن هتل و سماوری که همیشه به راه است، چند لحظهای در هتل به استراحت و گپ و گفت و چای و نهار میگذرانند".
چراغ این هتل، در طول این هفت سال به همت دوستانی میچرخد که هر آخرهفته برای کمک به عمو سعید صبح زود به ارتفاعات دربند میآیند و پا به پای خود او پذیرای میهمانان و کوهنوردان هستند. دوستانی با حرفههای مختلف، در سنین متفاوت و حتا نه لزوما کوهنورد.
با مرور گزارشهای حوادث کوهستان در سالهای اخیر، نقش پررنگ هتل اوسون در امدادرسانی به سانحهدیدگان در مناطق اطراف بارز میباشد. آمادگی گردانندگان آن برای امدادرسانی در فصلهای مختلف و همچنین مکان قرارگیری و نزدیکتر بودن به محل حادثه، امکان ارسال سریع نیروهای کمکی به حادثهدیدگان را فراهم میکند. این همه حاکی از آن است که هتل اوسون، بیش از هتل پناهگاهی مهربان است، مشتاق و پذیرای هر گروه خوانده و ناخواندهای.
این محل برای کوهنوردان قدیمیتر، یادآورهمه خاطرات صعودهای گذشته است. جایی که آخر هفتهها با دوستان قدیمی دورهم جمع میشوند و با شادمانی از جوانی میگویند و با کولهباری از تجربه شادیشان را بدرقه جوانترهایی میکنند که بیش از یک لیوان چای فرصتی برای ماندن در هتل ندارند و چه سرخوشانه ما را مدهوش خاطراتشان میکنند اگر که بنشینیم پای صحبتها و خاطراتی از روزگاران دور، آن زمان که پناهگاهی نبود درپهنه این کوهستان و کوهنوردانی که برای اولین بار قدم بر دشتها و قلههایش گذاشتند.
در گزارش تصویری این صفحه هتل اوسون را در فصلهای مختلف میبینید و حرفهای دو تن از علاقه مندانش را میشنوید.
پی نوشت:
در منطقه کوهستانی شمال تهران، در مسیرهای پرتردد کوهنوردی ازدارآباد در شرق تا درکه در غرب، به جز دو هتل توچال و اوسون، پناهگاهها و قهوهخانههای زیادی از گذشته تا به حال هر هفته پذیرای کوهنوردان بودهاند. این توقفگاهها بطور خلاصه شامل: قهوهخانهها و کافههایی که در هر مسیر متناسب با سلیقههای گوناگون و به تعداد زیاد وجود دارند، پناهگاههای کوهنوردی با امکان شبمانی برای گروههای کوچک و بزرگ نظیر شیرپلا، پلنگ چال و کلک چال و جانپناههایی در ارتفاعات بالاتر، در مسیر صعود قلههای منطقه که تنها پناهی از گزند باد و برف و باران هستند، نظیر جانپناه امیری، اسپید کمر، شروین و جانپناههای قلههای توچال و دارآباد و...هستند.
وقتي پشت حركتي عشق باشه ديگه هيچ منطق ومحاسباتي قابليت مقابله با اون رو نداره.
اون عشقه كه هنوز چراغ اون هتل رو روشن نگه داشته.
سلامت وپاينده باشيد.