'بم امروز' نمايشگاهى از آثار يازده عکاس عضو انجمن 'بم بمان' است که از بيست و نهم خرداد، سالروز زلزله رودبار و منجيل، در گالرى لاله تهران برپاست.
حسن سربخشيان، عکاس سرشناس و مسئول تدارک و برگزارى اين نمايشگاه، درگفتگوئى با شهاب ميرزائى از انگيزه هاى برپائى نمايشگاه گفته است.
حرف هاى او را به همراه مجموعه اى از عکس هاى ارائه شده در اين نمايشگاه در گزارش مصور پيوست مى بينيد و در پائين، يادداشت سارا امت على، روزنامه نگار مستقل و يکى از پايه گذاران وبلاگ 'بم بمان' را در همين زمينه مى خوانيد:
ما کى هستيم؟
سارا امت على
ما گروهی نه نفره بوديم که يک هفته پس ازسومين سالگرد فاجعه بم، دورهم نشستيم و تصميم گرفتيم کاری انجام دهيم. تلنگر به ما وقتی زده شد که حامد فرمند، برای تهيه يک گزارش به بم رفته بود و با تعدادی عکس برگشت.
فاجعه هنوز در جلوی چشمانمان بود. فکر کرديم ما انبوه کرکسان تماشا، مانند بقيه مردم، بم را فراموش کرده ايم. ايرانى ها زود احساساتشان به جوش می آيد و زود هم همه چيز را فراموش میکنند. همه يا بم را فراموش کرده اند يا فکر میکنند، همه چيز درست شده است و اوضاع روبراه است.
با تعدادی از دوستان خبرنگار و وبلاگ نويس دور هم جمع شديم و وبلاگ 'بم بمان' را راه انداختيم، تا در حد توانمان کاری کنيم. زلزله بم آمده بود. اما ما، نگران تکرار آن در هرجای ديگر اين سرزمين زلزله خيز بوديم.
بايد مردم را مطلع میکرديم، از فاجعه هايی که ممکن است هر لحظه، بيخ گوششان اتفاق بيفتد. مطالبی را در روزنامه ها چاپ کرديم و در حد خودمان اطلاع رسانی کرديم.
در اين ميان، انجمن همراهان بم به کمک ما آمد. آنها هر اتفاقی که می افتاد، به ما خبر مى دادند. پخش مواد ساختمانی در بم متوقف شده بود.
با همين خبرها کار دوباره شروع شد. بعد تصميم گرفتيم نمايشگاه عکس بگذاريم. تعدادی ازعکاسان به کمک مان آمدند و حسن سربخشيان عزيزهمراهمان شد. شرکت توسعه و عمران خرج سفرعکاسان به بم را متقبل شد وعکسباران، هزينه چاپ عکس ها را داد.
بعد ازاين هم، از پا نخواهيم نشست. عکس ها را به خيابان های تهران می بريم تا مردم معمولی که به نمايشگاه نمی آيند، آن ها را جلوی چشمانشان ببينند.
با همکاری سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران در قالب کتاب هايی که درمترو پخش میشود، از فاجعه های گذشته بگوييم تا غبار فراموشی را از ذهن مردم بزداييم وازامکان وقوع فاجعه در تهران و ويرانی ها و کشته های احتمالی آن بگوييم تا هميشه و همه وقت هشيار باشيم.
بعد هم خيال داريم با همکاری فرهنگسرای ملل، بازارچه خيريه ای راه بيندازيم که در آن، زنانِ سرپرست خانواده و کودکان بی سرپرست، صنايع دستی و اجناس توليدی خودشان را به مردم بفروشند.
سایت مرتبط:
در همین زمینه: