پته دوزی رشته ای از سلسله دوزی و سوزن دوزی است كه در كرمان، سیرجان، رفسنجان و گوشه و كنارهای دیگر این استان دوخته می شود. شهرت آن كمتر از قالی نیست و پیدایش آن به درستی بر هیچكس معلوم نیست.

تولید این صنایع دستی مختص خانم ها و دختران كرمانی است كه معتقدند این هنر به صورت موروثی به آنها رسیده است. مادربزرگ به دختر و مادر به فرزندانش آموخته كه چگونه سمبل‌های خاص ایرانی مانند بته جقه، سرو و دیگر نقوش را با نخ های پشمی یا ابریشمی روی زمینه پارچه پشمی ضخیمی به نام "عریض" بنشانند.

دوخت كامل یك پته، برای خانم شاغلی كه روزی دو ساعت از وقتش را به این كار اختصاص می‌دهد،‌ شاید بیشتر از دو سال طول بكشد؛ از زمانی كه با نخ های رنگارنگ، اولین گره را می زند و با ساق‌دوزی، متن دوزی و برگ دوزی  مراحل كار را جلو برده، تا وقتی كه با  سایه زدن و پتك دوزی، كار را به اتمام می‌رساند. او سپس پته را به بازار برده و به یكی از مغازه‌های پته فروشی به قیمتی بسیار پایین تر از آنچه فروشنده به مشتری نهایی خواهد فروخت، می‌فروشد.

كرمانی ها معتقدند كه جهیزیه عروس را تا حد امكان باید از پته تهیه كرد. بنابراین روی پرده، روتختی، رومیزی، كوسن، زیرلیوانی، جانماز و كیف و كفش را پته دوزی می کنند.

 برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنید

 به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب