اینکه یک شهروند دانمارکی با این درجه از علاقه و پشتکار، موضوع نسبتا مغفول یخچالهای ایران را دنبال کند و پژوهش نخبه و نادری را در اینباره ارایه دهد، در نگاه اول کمی عجیب به نظر میرسد؛ زیرا دانمارک برخلاف انگلستان، فرانسه یا روسیه، هیچ گاه حضور مستقیم و گسترده در ایران نداشته و ارتباطات فرهنگی دو کشور بدان پایه نبوده است که ایران را در کانون توجه تاریخ پژوهان دانمارکی قرار دهد. با این حال، سنت ایرانشناسی در این کشور پیشینهای طولانی دارد.
سابقه آشنایی دو ملت ایران و دانمارک به زمان صفویه (سده شانزدهم تا هجدهم میلادی) و حضور بازرگانان اروپایی در ایران میرسد و نخستین بار در سال ۱۸۳۵ میلادی یک روحانی دانمارکی، "گلستان سعدی" را به زبان دانمارکی ترجمه و منتشر کرد. اما کسی که کرسی ایرانشناسی را در دانشگاه کپنهاگ برپا کرد "آرتور کریستین سن"(۳) بود. به همین سبب او را بنیانگذار جریان ایرانشناسی در دانمارک میدانند. کریستین سن که از ۱۸۷۵ تا ۱۹۴۵ در قید حیات بود، کتابها و مقالات زیادی را درباره ایران به رشته تحریر در آورده که معروفترینشان کتاب "ایران در زمان ساسانیان" است. او ۳۰ سال از عمر خود را صرف نوشتن این کتاب کرد و در این راه، دهها و بلکه صدها منبع تاریخی به زبانهای یونانی، لاتین، سریانی، ارمنی، عربی و پارسی را مورد مطالعه و بررسی قرار داد.
مطالعات ایرانشناسی در دانمارک پس از درگذشت کریستینسن همچنان ادامه یافت اما از چند دهه پیش که تیرگی روابط سیاسی بر روابط فرهنگی ایران و غرب سایه انداخت و دولت ایران از کرسیهای ایرانشناسی و زبان پارسی در دانشگاههای اروپا حمایت لازم را به عمل نیاورد، این مطالعات رو به افول نهاد. بنابراین کتاب یخچالهای ایران از این منظر نیز اهمیت به سزا دارد و میتواند شعله مطالعات ایرانی در دانمارک را -هرچند کم فروغتر از گذشته –روشن نگاه دارد.
هفته گذشته همینگ یورگنسن به ایران آمد تا در مراسم رونمایی از نسخه فارسی کتاب که توسط خانم "گلاره مرادی" انجام یافته است، شرکت کند. این سفر فرصتی را فراهم آورد تا به سراغ او برویم و سخنانش درباره یخچالهای ایران را بشنویم. سخنانی که گزیدهای از آنها را میتوانید در ویدئوی این صفحه مشاهد کنید. اکثر تصاویر موجود در این ویدئو، توسط آقای یورگنسن تهیه شده و در کتاب یخچالهای ایران به چاپ رسیدهاند.
1. Hemming Jorgensen
2. Ice Houses of Iran
3. Arthur Christensen