می‌شود کار تازه کرد، بی آنکه مدعی نوآوری بود. می‌توان درخشید، بی آن که ادعاهای گزاف کرد. می‌توان به گوش‌ها رسید و هوش برد، بی آنکه صدا را به زور بلندی امواج و فریاد به خوردِ شنونده داد.

حاصل کار گروه دنگ شو از چند سال پیش تا این روزها که قرار است اولین آلبوم‌شان به نام "شيراز چل‌ساله" را منتشر کنند، چنین بوده‌است.

دنگ شد

اولین باری که نام گروه دنگ شو را شنیدم، دو سه سال پیش در تهران بود. به کنسرت گروه در فرهنگسرای ارسباران دعوت شده بودم، اما بخت یار نبود و نشد که بروم. بیش از آنکه کارشان حواسم را مشغول کند، نام‌شان چنین کرد. چرا دنگ شو؟ می‌شود به حدود هشت قرن پیش برگشت و پاسخش را از مولانا گرفت: در عشق جانان جان بده / بی‌عشق نگشاید گره / ای روح، اینجا مست شو/ ای عقل، اینجا دنگ شو.

صمد طالقانی، از اعضای گروه، می‌گوید نام گروه‌شان همان معنای دنگ شدن و منگ شدن دارد. به همان معنایی که مولانا می‌گفت. "شو" فعل امر از مصدر شدن و "دنگ" به معنای دیوانه. از بخت خوش، این نام برای مخاطبان انگلیسی‌زبان هم آشناست.

تلفیق آشنای شعر و آهنگ ایرانی با سازهای ایرانی و غربی که گرچه از دستگاه‌های موسیقی ایرانی پیروی نمی‌کند، اما سخت گوش‌نواز و روح‌بخش است. نوای لالایی است.

سبک بی‌سبکی

بچه‌ها می‌گویند، نامی برای سبک موسیقی‌شان ندارند. طاها شجاع نوری، از اعضای گروه، در جایی گفته بود که دوست ندارد به سبک‌های موجود تن در دهند. آنها هنوز دارند مشورت می‌کنند تا هم نام سبکی که در آینده انتخاب می‌کنند، علمی باشد و هم حس و حال کارشان با تعریف جور دربیاید.

دنگ شوی‌ها تا به حال از چند چهره آشنا برای دکلمۀ شعرهایشان دعوت کرده‌اند: آیدین آغداشلو و رویا نونهالی. چهره‌های سینمایی که نامشان در اوایل کار دنگ شو در جا افتادن نام گروه مؤثر بود، اما تعیین‌کننده نبود. مهم‌ترین ویژگی "دنگ شو" شنیدن نواها و صدای کودکی از آن است.

خودشان تصویر جالبی از کارشان می‌دهند. دنگ شو گاهی شبیه علی حاتمی است و در جاهای دیگر شبیه داریوش مهرجویی.

طاها شجاع نوری می‌گوید، اگر بخواهیم کارهایمان را به دو دسته تقسیم کنیم، یک سری کارهایی داریم که زمینۀ تاریخی دارند و از نظر حسی خیلی آنها را نزدیک کارهایی می‌بینم که علی حاتمی ساخته‌است که پس‌زمینۀ تاریخی دارد. قطعات دیگرمان را که اشعار و تنظیم مدرن دارد به روحیۀ ایرانی نزدیک می‌بینم‌شان؛ به کارهای داریوش مهرجویی.

دنگ شو با سینما ارتباطی تنگاتنگ دارد. هم به فضای سینمای کلاسیک‌شدۀ علی حاتمی و داریوش مهرجویی نزدیک است، هم برای فیلم سینمایی کمال تبریزی موسیقی می‌سازد، هم بازیگران نامدار سینمای ایران با گروه همکاری می‌کنند.

ساز غربی با نفس شرقی

دنگ شو برای لحظاتی است که باید نفس عمیقی بکشید و آرام آرام با شعر آن همنوا شوید. حاصل کار شبیه زمان خلق اثر است. اعضای دنگ شو می‌گویند که آنچه که حضور موسیقی شرقی را در دنگ شو نشان می‌دهد، بداهه بودن آن است. چارچوب موسیقی از پیش تعیین‌شده نیست. "ما اثری را خلق می‌کنیم و با آن جلو می‌رویم و بعد یواش یواش اثر مار را جلو می‌برد و ما خودمان را می‌سپاریم به دست اثر."

ایده‌های موسیقیایی دنگ شو طرح‌هایی دراماتیک است. در یکی از کنسرت‌هایشان در تهران تالار خاموش بود و دقايقی از کنسرت زیر نور یک شمع اجرا شد.

دنگ شو دارد مراحل تولد تا کودکی را می‌پیماید، اما بلوغش نزدیک است؛ چنانکه اولین آلبوم گروه به زودی منتشر می شود و کارشان در معرض قضاوت عمومی‌تری قرار می‌گیرد.

حالا بچه‌ها نه زیر نور یک شمع در تالاری در تهران، که با خلاقیت‌های تازه زیر تیغه‌های آفتاب بانکوک دارند "دنگ‌تر" می‌شوند و ما را با آواز و موسیقی‌شان می‌برند به دنیای دنگِ دنگِ دنگ‌شده.

 برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنید.

 به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب