در مورد خاستگاه فلامنکو بحثی نیست: جنوب اسپانیا. اما در بارۀ ریشه عنصرهایی که به هم آمیخته‌اند تا این موسیقی پرشور و نشاط را پدید آورند، دامنۀ بحث بس گسترده است. عده‌ای آن را به طایفۀ "خیتانو" یا کولی‌های اسپانیا نسبت می‌دهند و شماری هم ریشه‌های فلامنکو را در بیزانس جستجو می‌کنند یا در دوران سلطۀ مسلمان‌ها بر اندلس می‌یابند. اما همۀ صاحب‌نطران در یک مورد اتفاق نظر دارند که فلامنکو ترکیبی است از عنصرهای موسیقایی گوناگون که طی صد ها سال‌ با هم جوش خورده و گونۀ واحدی از موسیقی را پدید آورده‌است.

رویا بهرامی، موسیقی‌دان ایرانی مقیم آمریکا هم تعداد این عنصرها را برمی‌شمارد و می‌گوید، فلامنکو آمیزه‌ای است از فرهنگ‌های مختلف هندی و عربی و یهودی و آفریقایی و آمریکای لاتین و... ایرانی. بهرامی بارها در نشست‌های مربوطه در بارۀ "حضور عناصر موسیقی ایران باستان در موسیقی اندلسیه" سخنرانی‌ها داشته‌است و گذشته از پژوهش‌هایی که در این راستا انجام داده، به‌طور کاربردی هم در اثبات دیدگاهش کوشیده‌است. وی از شش سال پیش بدین سو شغل مهندسی برق را کنار گذاشته و جدأ مشغول ایجاد گونه‌ای تازه از موسیقی است که عنصرهایی از فلامنکو، موسیقی اصیل ایرانی، جاز و موسیقی آمریکای لاتین را دربر دارد.

رویا بهرامی سال ۱۹۷۷ به آمریکا کوچ کرد و برای بیست سال مهندس برق بود، تا زمانی که عشق دورۀ نوجوانی‌اش به موسیقی بر هر خواستۀ دیگرش چیره شد و از سال ۲۰۰۴ به بعد او خود را وقف موسیقی کرد. می‌گوید، فرهنگ چندگانۀ او که لایه‌های ایرانی، آمریکایی و اسپانیایی را دربر دارد، خود به خود او را به سوی موسیقی تلفیقی سوق داد. تا به خود آمد، دید که موسیقی‌ای می‌سازد، برگرفته از همۀ فرهنگ‌هایی که به آنها دلبستگی دارد. در این درآمیزی موسیقایی، نواهای موزون ایرانی با ضرب‌های برانگیزندۀ فلامنکو برجسته‌تر بود.

می‌گوید:"احساسی که می‌خواهم در آهنگ‌هایم بیان کنم، به‌طور طبیعی یک موسیقی ترکیبی به وجود می‌آورد، از این فرهنگ‌هایی که در من ترکیب شده. علاقه‌ام به موسیقی تلفیقی از اینجاست".

وی می‌افزاید: "این نوع موسیقی ما را به پرچم‌داران صلح جهانی تبدیل کرده‌است؛ یعنی با این موسیقی تلفیقی می‌شود پلی زد میان فرهنگ‌هایی که حتا شاید دیگر از همدیگر بترسند. با این آهنگ‌ها می‌شود ورای کلام، یک گفتگوی زیبای معنوی به وجود آورد، تا مردم از طریق این زبان مشترک به همدیگر احساس نزدیکی بیشتر کنند."

آغاز کار حرفه‌ای رویا بهرامی در زمینۀ موسیقی به سال ۱۹۹۹ برمی‌گردد که نخستین آلبومش به نام "پروب" وارد بازار شد. در آن آلبوم هنوز از ابتکارات بهرامی خبری نبود و او فقط سنتور می‌نواخت، به سبک و سیاق معمول؛ داشت توانایی‌اش در زمینۀ موسیقی را می‌آزمود. آزمایش، نتیجه‌های خوبی داد و کشش بهرامی به عرصۀ موسیقی بیشتر شد. آنجا بود که او به‌طور تمام و کمال به موسیقی رو آورد و در ماه اوت ۲۰۰۷ آلبوم "رویا" را درآورد که در آن آواز هم خوانده بود.

تازه‌ترین آلبوم رویا بهرامی با نام "هم هستم و هم نیستم" روز پنجم نوامبر منتشر شد که نمایانگر تکامل تجربه‌های بهرامی در راستای همامیزی موسیقی‌های مختلف است. در همۀ این آهنگ‌ها سنتور رویا بهرامی، در کنار دیگر سازهای ایرانی و غربی و لاتین، حضور پررنگ‌تری دارد. اشعار این آلبوم متعلق به مولوی، حافظ شیرازی، سهراب سپهری، فریدون مشیری و خود رویا بهرامی است.

در گزارش مصور این صفحه رویا بهرامی از پیشینه و تجربیاتش در زمینۀ همامیزی موسیقی‌ ایرانی و فلامنکو می‌گوید.

 برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنید.

 به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب