مريم زندى را آنها كه سال هاى آخر دهه پنجاه را به خاطر مى آورند، با نقش دختر تركمن سريال آتش بدون دود نادر ابراهيمى به ياد دارند. اما آن ها كه سال هاى آغاز دهه هفتاد را به ياد دارند، او را با كتاب چهره ها مى شناسند.
كتابى كه براى اولين بار بسيارى از بزرگان ادبيات اين آب و خاک را كنار هم و جلوى چشمان ما نشاند. از احمد شاملو و مهدى اخوان ثالث و هوشنگ گلشيرى تا مجتبى مينوى و پرويز ناتل خانلرى و محمد على اسلامى ندوشن. كتاب به چاپ هاى بعدى رسيد و چهره ها هم از جلد يک به دو و سه رسيد و بعد هم زندى، بزرگان نقاشى و سينما و تئاتر ايران را گردهم آورد.
چندى بعد مريم زندى بر در وديوارها و ميزهاى ما پيدا شد. با تقويم هايى ازچهره هاى بزرگان تا چيزهاى ساده اى مانند ميوه ها و حيوانات.
مريم زندى متولد ۱۳۲۵ گرگان است. زنده ياد كريم امامى درباره او مى گويد كه مريم عكاس راحتى است. با ساده ترين وسايل كار مى كند. عكاس حرفه اى ست اما صاحب استوديو نيست.
عشق به عكاسى او را پس از تحصيلات حقوق سياسى در دانشگاه تهران به راه عكاسى مطبوعات كشانيد و در بوته كار سريع خبرى براى تلويزيون و نشريات، پخته شد.
اولين نمايشگاه هايش با نام سفيد و سياه و بازى هاى آسيايى، قبل از انقلاب در تهران برگزار شد. در دوران انفلاب، نمايشگاه هاى 'زن، همگام انقلاب' و 'گزارشى از انقلاب' را كار كرد.
پس از نمايشگاه 'صورت و سنت در تركمن صحرا' درسال ۱۳۵۸ نمايشگاهى برگزار نكرد تا سال ۱۳۶۸ كه نمايشگاه چهره ها را در خانه مادرش برگزار كرد، زيرا به او اجازه برپايى نمايشگاه را نمى دادند.
زندى مى گويد: قرار بود در سال ۱۳۷۲ نمايشگاه چهره هنرمندان نقاش را در موزه برگ برگزار كنم. شب قبل از نمايشگاه همه تابلوها را هم آماده كرده بوديم كه زنگ زدند و گفتند اجازه برگزارى نداريد. وقتى علت را جويا شديم، گفتند بعضى از چهره ها مورد دارند ( از نظر سياسى مسئله دارند).
بالاخره در سال۱۳۷۷ نمايشى از چهره ها را كه باز هم سياه و سفيد بود، ونيزاولين نمايشگاه رنگى اش را در گالرى گلستان برگزار كرد.
حالا پس از يك دهه، نمايشگاهى ديگر را برگزار كرده است. با عكس هايى سرشار از رنگ و در بازى با فرم و قاب و كادر. عكس از چيزهاى ساده اى كه اما به سادگى ديده نمى شوند. مگر چشمى كنجكاو و بينا آن ها را ديده باشد.
مريم زندى در اين نمايشگاه كارى را انجام مى دهد كه براى عكاسى ايران تازه است. او مى گويد: "قيمت عكس در ايران بسيار پايين است. شايد يكى از دلايل آن تكثير پذيرى عكس باشد. بر خلاف نقاشى كه خريدار آن مى داند كه يك دانه از آن موجود است كه آن را هم، او خريده. من هم از هر عكس فقط يك يا دو چاپ مى فروشم. با اين كارخواستم عكس را به جنبه اثرى آن نزديك تر كنم. در جهان هم اين كار سابقه داشته است."
نمايشگاه عكس هاى مريم زندى در گالرى دى برگزار شده است و قرار است بزودى كتابى هم ازعكس هاى اين نمايشگاه با نام 'آبى با خط قرمز' در تهران منتشر شود.
برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنيد
1- یک نفر برای کنترل وجود ندارد که اشتباهات کلامی یا تپق های کار را بگیرد؟ بیننده تصور می کند مسئولین سایت هیچگونه نظارتی بر کارهای ارائه شده ندارند!!!!
2- بسیار کسل کننده بود این دو، کمترین اشکالات این کار بود.
تشکر
خیلی خوب شده که این نظر دهید را اینجا گذاشتید.
امیدوارم که نظرها را بدون سانسور بگذارید و همه نوع نظری را ببینیم.