از تاريخ ۱۳ مهر در گالرى باران نمايشگاهى از نقاشى هاى آران روحانى، که فقط ۲۳ ماه دارد، به نمايش گذاشته شد.
به گفته الهام شكيبى نيا، مادر آران، كه فارغ التحصيل رشته نقاشى است، آران از اوايل امسال در واقع از ۱۶ ماهگى علاقه اش به نقاشى را نشان داده است .
او مى گويد:"آران قبل از ۱۶ ماهگى هيچ علاقه اى به كشيدن نداشت تا روزى كه درحياط ذغالى پيدا كرد و با آن دايره هاى مدورى راكشيد ومن بعد از آن تجربه او را با رنگ آشنا كردم."
آران و مادرش تا دو هفته قبل از نمايشگاه هر روز يكى از برنامه هاى زندگى شان، بازى با رنگ و بوم بود. كه حاصل اين بازى ها آثار اين نمايشگاه است.
به عقيده الهام شكيبى نيا اين كارها نياز به حوصله دارد و بايد به بچه ها اجازه داد تا بازى كنند و بتوانند انرژى درونشان را تخليه كنند.
اين نمايشگاه نظر بسيارى از صاحبنظران را به خود جلب كرده است و بسيارى معتقدند آران استعدادى استثنائى در نقاشى دارد.
من به خانه آنها رفتم تا از آران در موقع نقاشى عكس بگيرم. مادرش جائى روى زمين فراهم کرد و بوم نقاشى را گذاشت که اگر او خواست نقاشى كند .
آران به محض ديدن بوم به ذوق آمد و شروع به پايكوبى كرد و تمام مدت مىگفت:" نقاشى ، نقاشى" .
بوم را برداشت و به مادرش اشاره كرد: " رنگ، رنگ". خيلى خوشحال بود. اسم تمام رنگ ها را مى دانست. اولين انتخابش رنگ سبز بود و نقاشى اش را با اين رنگ شروع کرد. بعضى جاها مى گفت:" نقطه، نقطه " يعنى نقطه مى كشم . موقع نقاشى دائما مى گفت "ماه".
ظاهرا او علاقه زيادى به ماه دارد و عنوان همه نقاشى هايش 'ماه' است. بالاخره جلوى چشم من نقاشى اش تمام شد و يك 'ماه' ديگر کامل شد.
آران با رنگ ها كاملا آشنا ست و آنها را به نحوى زيبا كنار هم مى گذارد.
نقاشى را خيلى دوست دارد . گاهى اوقات رنگ را مى ريزد و با دست و پا و انگشتان كوچكش رنگ آميزى مى كند و قبل از كثيف شدن صفحه مى گويد: " نه"؛ يعنى نقاشى من تمام شده است.
اندازه وميزان كار را خودش انتخاب مى كند گاهى با ضرب دو قلم مو روى بوم، كارش را تمام مى كند.
در گزارش مصور بالا نمونه هائى از کار آران و حرف هاى الهام شکيبى نيا، مادرش، را در باره او مى بيينيد و مى شنويد.
برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنيد