آخرین مطالب
زبان همدلی بر دیواره بیستون
۰۲ نوامبر ۲۰۱۲ - ۱۲ آبان ۱۳۹۱
اینجا در میان کاروانسرای شاه عباسی در پای دیواره بیستون نشسته‌ای و تنها نظاره می‌کنی. گذشته کاروانسرا را به خاطر می‌آوری که همین چند حجره کوچک مامنی بود برای در راه ماندگان و روزها و شبهایی را می‌بینی که کاروانیان از نقاط مختلف دور و نزدیک، گرد آتش در انتظار زمان عزیمت از دیارشان می‌گفتند. و باز می‌گردی به امروز و آنهایی را می‌بینی که اگر نه مسافران پناه آورده به کاروانسرا، اما بازهم از فرهنگ‌های مختلف و به زبان و رسوم مختلف تنها به یک بهانه گرد هم آمده‌اند تا در فرصتی کوتاه از هم یاد بگیرند، به هم بیاموزند و به یاد نگه دارند سادگی دوستی‌هایی را که از همدلی‌ها شکل گرفته‌اند؛ دوستی‌هایی از جنس کاروانسرا و رهگذر بودن را.
اینجا، در کاروانسرای شاه عباسی بیستون، دیواره‌ای را نظاره می‌کنی که دست نخوردگی، تنوع و زیبایی‌اش، امروز آدم‌هایی از جنس و رنگ و فرهنگ‌های مختلف، در سنین و با تجربه‌های متفاوت را به بهانه شباهتی شاید کوچک گردهم آورده؛ سنگنوردی.
از میان حجره‌ها که می‌گذری به یک‌باره با تنوعی روبه‌رو می‌شوی که مشتافت می‌کند درجلوی هر یک برای لیوانی چای و گپی دوستانه لحظه‌ای تامل کنی. زبان سخن گفتن فرقی ندارد انگار همه رفته رفته زبانی مشترک یاد گرفته‌اند از لبخند و سلام و به همین سادگی گفتگویت شروع شده است. و تو هنوز نمی‌دانی به کدام زبان سخن می‌گویی. لحظه‌ای در حجره همسایه به زبانی دیگر در مورد روزمره‌های ساده زندگی می‌گویی و زود می‌فهمی شباهت ها چقدر زیادند، اما انگار ما عادت کرده‌ایم یا شاید یادمان داده‌اند که تنها تفاوت‌ها را بینیم. و امروز، اینجا، در فستیوال سنگنوردی بیستون، همین شباهت‌ها دوستی‌ها را شکل داده‌اند.
در بیستون هر روز با آدم‌هایی زندگی را شروع می‌کنیم که پیش از این برای ما غریبه بودند اما با اولین صعود، زندگی را با آنها شریک شده‌ایم. حالا "طناب حمایت"، و طناب زندگی هر کس در دست "اویی" است که تنها با چند ساعت گفتگو از "ناشناس" به "اعتماد" تبدیل شده. در طول مسیر هر لحظه اتفاقی در جریان است، از عبور از شیبی خطرناک گرفته تا از سقوط سنگ و پاره‌شدن احتمالی طناب و حتا حمل مصدوم از روی دیواره و تنها همراه و هم‌طنابی٬ با دانش فنی کافی و شناخت ابزار و منطقه٬ تو را به مقصد می‌رساند. صعود هر مسیر از ۷ ساعت تا بیش از ۱۲ ساعت ممکن است طول بکشد و تو با هر احتمالی روبرو هستی، از خستگی و گرسنگی و تمام شدن آب و غذا، تا تاریکی شب و احتمال شب‌مانی در جایی ناشناخته در مسیر صعود و انتظار برای طلوع آفتاب. اینجاست که با اعتماد به هم‌طناب خود، قدم در مسیری تازه می‌گذاری و زندگی‌ات را در دستان کسی از آن‌سوی مرزها که تا دیروز برایت غریبه بودد می‌سپاری.
و از پس همه اینهاست که بعد از یک روز سنگنوردی بر روی دیواره‌ای این‌چنین متنوع از تو و هم‌طنابت دوست‌هایی می‌سازد که می‌توانی فردا هم زندگی‌ات و طناب حمایت‌ات را به او بسپاری و بی‌نگرانی از سنگ‌هایی بالا بروی که نمی‌دانی در قدم بعد چه در انتظارت خواهد بود.
جبهه جنوبی دیواره بیستون با ۵۰۰۰ متر عرض و ۱۲۰۰ متر ارتفاع مشرف به جاده همدان کرمانشاه، تنها پوشیده از سنگ وصخره است و این دیواره‌های آهکی مسیرهای زیبای سنگنوردی را پدید آورده‌اند برای ماجراجویی در طبیعت.
اولین صعود دیواره بیستون با نگاه سنگنوردی امروزی(۱) در مسیری که امروز "جان پناه‌ها" خوانده می‌شود، توسط "گروه کوهنوردی ابرمرد" در روزهای پایانی سال ۱۳۴۷ انجام شد. تا امروز بیش از ۶۰ مسیر در طول‌های مختلف و با درجه‌های سختی گوناگون به طور کامل و یا تا بخش‌هایی از دیواره، توسط دیواره‌نوردان ایرانی و خارجی بر روی دیواره بیستون باز شده است که هر یک توسط گشایندگان و به سلیقه آنها نام‌گذاری شده‌اند. نام‌هایی چون: قرارگاه، عقاب‌ها، کاریز، شیرین، فرهاد، سیمرغ، پیتون و گربه ایرانی.
دومین جشنواره سنگنوردی بیستون با اهداف آشنایی کوه‌نوردان و سنگ‌نوردان کشورهای خارجی با این دیواره، گشایش مسیرهای جدید بر روی دیواره توسط سنگ‌نوردان ایرانی و خارجی، آشنایی کوه‌نوردان و سنگ‌نوردان ایرانی با کوه‌نوردان باتجربه و برجسته دنیا از تاریخ۲۳ تا ۲۹ مهرماه ۱۳۹۱ برگزار شد.
حضور قریب به ۵۰ سنگنورد خارجی از کشورهای مختلف نظیر فرانسه، آلمان، ایرلند، سوئد، دانمارک، اسلوونی، ایتالیا، ترکیه و استرالیا، در کنار ۸۰ سنگنورد ایرانی بستر بسیار مناسبی بود برای آشنایی بیشتر در جنبه‌های گوناگونی چون نکات فنی کوهنوردی و سنگنوردی تا حتا آداب و رسوم و فرهنگ‌های مختلف.
در طول این جشنواره، اغلب مسیرهای سنگنوردی موجود بر روی دیواره بیستون توسط گروه‌هایی متشکل از سنگ‌نوردان ایرانی و خارجی در کنار هم صعود شد. همچنین مسیرهای جدیدی بر روی دیواره گشایش یافت که از آن جمله می‌توان به بازگشایی یک مسیر با درجه سختی بالا توسط یک سنگنورد جوان فرانسوی، و گشایش کامل مسیر "جشنواره" توسط تیم سنگنوردی ایران، بازشدن مسیر "کفگیر طلایی"، توسط کوه‌نوردان فرانسوی و اسلوونیایی و ایرانی، مسیر "ماه عسل" توسط یک زوج ایرانی به همراه یک زوج استرالیایی اشاره کرد. انتخاب نام "ماه عسل" به این علت بود که دو سنگنورد استرالیایی برای گذراندن ماه عسل خود این سفر ماجراجویانه را انتخاب کرده بودند.
بندبازی و انجام حرکات آکروباتیک، پاراگلایدر و همچنین کلاس‌های آموزشی پرسش و پاسخ از جمله دیگر بخش‌های جشنواره بود. از جمله حوادث غیرمترقبه در این جشنواره می‌توان به برخورد سنگ به یک کوهنورد فرانسوی که باعث مصدومیت او و همچنین کنده شدن تخته سنگ بزرگی در دستان یک سنگنورد فرانسوی که منجر به سقوط او و پاره شدن طناب حمایت اول(۲) و در نهایت مصدوم شدن این سنگنورد از ناحیه دست شد، اشاره کرد.
و چه غرورآفرین بود وقتی فرهنگ، رسوم و مهمان‌نوازیت و مهر بی‌دریغ مردمانت آنقدر در دل سنگ‌نوردان می‌نشیند که پیش داوری‌ها را از میان می‌برد و خاطره‌ای زیبا برایشان می‌سازد به شوق بازگشت به کشورت و این‌بار به هدف دیدن ایران و شناخت ایرانیان.
در گزارش تصویری این صفحه تجربه تعدادی از سنگ‌نوردان از کشورهای مختلف را می‌بینید و می‌شنوید.
پی‌نوشت:
۱. پیش از این شکارچیان و هیزم‌شکنان بومی به قصد شکار و بریدن درختان تا ارتفاعی از دیواره بیستون بالا می‌رفتند.
۲. سنگ‌نوردان در این جشنواره برای رعایت کامل احتیاط و پیشگیری از هر گونه آسیب احتمالی همزمان با دو طناب حمایت صعود می‌کردند.
به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید
من در جریان دوندگی هایی که برای مصاحبه از Tony, Julie,Lass,Cristof و ...در رابطه با همدلی بین شرکت کنندگان گرفتی، بودم. خیلی زیبا و دوست داشتنی از آب در آوردیش. واقعا دست مریزاد.
از این که دیدم از صحبت های ما دو زوج هم در کلیپت استفاده کردی بیشتر خوشحال شدم.
یاد اون یه هفته ای که با هم بودیم بخیر. برایت آرزوی موفقیت روز افزون دارم.
شاد باشی و پرتوان