به گفته ثریا درم بخش "سال ها پيش يک زيست بوم شناس با شگفتى از اين نکته پرده برداشته بود که ايلات در ایران از بسيارى جهات شبيه درناها اين پرندگان مرموز کوچنده هستند. همچون آنها کوچ مى کنند، همچون آنها آزاد و رها هستند و تن به هيچ ماندگارى و اسارتى نمى دهند، همچون آنها در نيمه شب هاى مهتابى گرداگرد هم مى نشينند و خيره در آسمان بى انتها، پرده از رازهاى مگو وا مى شکافند، و حتى رقصى همچون آنها دارند، حلقه اى بزرگ که مى چرخد و مى چرخد و دستهايى که همچون دو بال آماده پرواز بالا مى روند و پايين مى آيند و شگفت اين است که بدين سان درناها نيز در شب هاى مهتابى دور هم مى چرخند و بال مى کوبند."
"ولى شايد بزرگترين شباهت آنها اين باشد که هر دو جزئى از طبيعت پيرامون خود هستند و بى آنها، طبيعت هميشه چيزى کم دارد. اما روزگار نو با عشاير سر سازگارى ندارد و دير نيست روزى که شايد آخرين خانوار ايل نيز بار بر زمين گذاشته، کوچ را رها کرده و ديگر آن ايل که مي شناسيم نباشد."
ثريا درم بخش پس از بيست سال اقامت در فرانسه و بازگشت به ايران مشغول عکاسى در زمينه مردم شناسى ( قوم شناسى ) شد و در کنار همسرش کيومرث درم بخش به کار پرداخت.
او از معدود افرادى است که توانسته چندين سال با ايلات مختلف ايران زندگى کند و با آداب و رسوم و فرهنگ آنها از نزديک آشنا شود. در اين مدت او با دوربينش لحظاتى را ثبت کرده است که براى هر بيننده اى بسيار جذاب و ديدنى است.
ثريا درم بخش مى گويد:" آن چه واقعيت فرهنگ و زندگى شان بود، همان را تصوير کردم. اين عکس ها عين زندگى است. ما بايد اقوام ايرانى را حمايت کنيم تا از ريشه خود و از فرهنگ و سنت خود جدا نشوند."
"هويت ايرانى، عشاير هستند. اقوام و عشاير هستند که به تنهايى ريشه و بن اين جامعه را تشکيل مى دهند و معتقديم که اينها نبايد فراموش شوند. من فکر مى کنم شناخت اقوام ايرانى ما را به ريشه هاى ملى باز مى گرداند و به ايرانى بودن".
"عکس هايم را به تمام زنان ايل، که رنگ و بوى حيات ايل زن ايل است که پاسدار فرهنگ قومى و جامعه اش و سند زنده تاريخ ايل است، تقديم مى کنم. تا رود هرگز از حرکت باز نماند."
عکس هاى ثريا درم بخش شاهدى بر زيبايى و شور زيستن ايل هاى ايران است. گزارش مصور شوکا صحرائى از گفتگو با ثريا درم بخش به همراه نمونه اى از کارهاى او را در بالاى اين صفحه مى بينيد.
برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنید