مهم ترين گرد همايی سالانه زرتشتيان 

هر سال از تاريخ ۲۴ تا ۲۸ خرداد ماه برابر با روز "اشتاد" تا روز "انارام"  بر اساس تقويم ايران باستان ، بسياری از زرتشتيان در يکی از مهم ترین زيارتگاه های خود به نام "پير سبز" يا " چَک چَک" که در ۶۸ کيلومتری غرب  يزد و در نزديکی شريف آباد اردکان، در دل کويرخشک واقع شده، حضور می يابند و به زيارت، نيايش و همچنين ديدار با هم کيشان خود می پردازند.

زيارت همگانی "پيرسبز" در اين روزها از بزرگترين گرد همايی های دينی زرتشتيان است و بسياری از پيروان اين تنها آيين بازمانده از ايران باستان برای هم بهره   گی و همازوری، از سراسر جهان به ايران سفر می کنند و به اين زيارتگاه می روند.  گفته می شود که در مراسم امسال "پيرسبز" ۱۵۰۰۰ نفر شرکت کرده اند.

از آنجايی که ۲۴ خرداد، اولين روز زيارت "پير سبز"، با روز نيايش در زيارتگاه ديگری که در شرق يزد و در نزديکی محله مريم آباد قرار دارد و به نام "ستی پير" شناخته می شود همزمان است، در صبح اولين روز از مراسم "پير سبز"،  زرتشتيان در آغاز در"ستی پير" گرد هم می آيند و بعد از شرکت در مراسم ويژه دينی در آنجا، که با حضور موبدان انجام می شود، بطور دسته جمعی راهی پير سبز می شوند.

نيايشگاه "پير سبز" که در گويش زرتشتی (دری) به آن چَکچَکو گفته می شود، در بالای کوهی به همين نام قرار دارد و به صورت يک فرورفتگی  در سنگ کوه تراشيده شده است.

از يکی از ديوارهای اتاق زيارتگاه که زرتشتی ها به آن "پيرانگاه" می گويند، آب قطره قطره جاری است. به همين دليل اين زيارتگاه چک چک يا چکچکو نيز ناميده می شود. بر اثر جاری شدن آب و نوری که از منفذی می تابد، بر ديواره های سنگی نيا يشگاه، گياهانی چون پرسياوشان، مورد و انجيرکوهی روييده شده و فضای خاصی را بوجود آورده است.

زرتشتيان ايران بسياری از زيارتگاه ها و اماکن متبرکه خود را "پير" می نامند. با اين که در سراسر ايران تعداد زيادی "پير" وجود دارد، اما شش زيارتگاه که همه در استان يزد و در دل کوير قرار دارند، در باور زرتشتيان از اهميت ويژه ای برخوردارند.

آنها معتقدند که اين زيارتگاه ها همه محل نا پديد شدن شاهزادگان ساسانی هستند که در هنگام شکست ايرانيان از اعراب به نقاط مرکزی کشور گريختند و از خدا خواستند تا آنها را در آنجا غايب کند تا به دست دشمن نيفتند. به اين دليل است که اين نقاط، مقدس شده محسوب می شوند.

بجز "ستی پير" و "پير سبز"، چهار زيارتگاه ديگر زرتشتيان،  "پير هريشت" در ۹۰ کيلومتری غرب يزد، "پير نارکی" در ۵۸ کيلومتری غرب يزد، "پير نارستانه" در ٣١ کيلومتری شرق يزد و "پير پارس بانو" در جنوب شهر عقدا قرار دارند. شاهزادگان غايب شده همه به جز اردشير، پسر يزدگرد، که به پير نارستانه تعلق دارد زن هستند و نام های نيک بانو، پارس بانو، شهبانو، نازبانو، حيات بانو، مهربانو دارند که در روايت های مختلف متفاوتند.

بر اساس همين باورها در زيارتگاه "ستی پير" کتايون مادر اين شاهزادگان و همسر يزدگرد ساسانی نا پديد شده است. در بين نا پديد شدگان نام مرواريد (گوهربانو) نيز برده می شود. مرواريد کنيز "بانوی پير سبز" بوده و پس از جدا شدن از او در کوه تجمک ناپديد شده است.

با وجود تمام اين باورهای افسانه گونه ، برخی پژوهشگران معتقدند که کوه "چک چک" در گذشته معبد آناهيتا (الهه آب) بوده است. آنها استدلال می کنند که مشخصه ويژه معابد آناهيتا ، جای گرفتن  بر بلندی و وجود آب است.

گزارش حاضر بر اساس ديداری از زيارتگاه "پير سبز" و در گفتگو با زرتشتيان جنبه های گوناگون اين مهم ترين زيارتگاه و گرد هم آيی زرتشتيان را به تصوير می کشد.

 برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنید

 به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب