يکى از چالش هاى زنان ايرانى در سال هاى بعد از انقلاب اسلامى انتخاب پوششى است که از يکسو معرف سليقه آنها باشد و از سوى ديگرآنها را در مقابله با قوانين مربوط به پوشش زنان قرار ندهد. مهلا زمانى، طراح مد و مدير مجله 'لوتوس' مى گويد در کارهايش ترکيب پوشيدگى و زيبائى را ممکن کرده است.

مهلا زمانى يکى از پرکارترين و مشهورترين طراحان مد در ايران امروز است. او که در انگلستان آموزش طراحى لباس ديده است با الهام از پوشش هاى قديم ايرانى لباس هاى امروزى طرح و توليد مى کند.

خانم زمانى مى گويد با جمع آورى مجموعه اى نفيس از لباس هاى قديمى و پارچه هائى که بعضى چهارصد سال قدمت دارند گنجينه الهام بخشى براى طرح لباس نو در اختيار دارد.

او نه تنها در طراحى هايش دست به ابتکارهاى کم سابقه اى در ايران زده بلکه با انتشار نخستين مجله مد به نام 'لوتوس' و برپائى چندين نمايش زنده لباس زنان بر بعضى تابوهاى سه دهه اخير فائق شده است.

خانم زمانى مى گويد لباس ها و پارچه هاى ايرانى از سابقه و تاريخى طولانى برخوردارند که شايسته است در جهان امروز شناخته شود. او انگيزه اش را در اين کار دلبستگى به فرهنگ ايران و شوق معرفى آن به جهانيان مى داند.

او بارها در خارج از ايران نيز در شوهاى مد لباس شرکت داشته و جوايزى نيز براى طرح هايش دريافت کرده است.

به نظر خانم زمانى يکى از راه هاى  شناخت فرهنگ جوامع مختلف بررسى نحوه پوشش مردم در هر دوره اى است و اگر کسانى در جهت طرح و توليد پوشش ويژه دوران حکومت اسلامى فعال نباشند بعدها بررسى اين دوره از تاريخ ايران ناقص خواهد بود.

مهلا زمانى مى گويد در سنت پوشش زن ايرانى، حتى پيش از اسلام، نوعى سربند، هرچند نه به معناى حجاب، متداول بوده و اکثر لباس هاى زنان هم پوشيده بوده اند. 

خود او در مواقع معمول و زندگي روزمره اکثرا از لباس هاى طرح خودش استفاده مى کند اما مى گويد اگر سر و کارش با ادارات دولتى باشد سعى مى کند ضوابط تعيين شده براى پوشش از جمله حجاب و مقنعه را مراعات کند.

شوکا صحرائى در گفتگوئى با خانم زمانى گزارش مصورى تهيه کرده که در اين صفحه مى بينيد.

 برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنید

 به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب