نزدیک به نوزده سال از بیرون شدن قشون سرخ شوروی و پایان حضور عملی این کشور در افغانستان می گذرد، اما تاسیسات و ساختمان هايى که از سوی این کشور در افغانستان ساخته شد، چه آنهایی که قبل از حمله به افغانستان و چه آنهایی که در جریان تقریبا ده سال حضور شوری سابق در این کشور احداث شدند، هنوز به شکل گسترده ای مورد استفاده افغان ها قرار دارد.

از این جمله یکی مکروریان ها (مجتمع هاى مسکونی) است که در نواحی غربی شهر کابل موقعیت دارد که کار ساختمان نخستین بلاک هاى آن در اوایل دهه پنجاه آغاز شد.

کارگران روسی که در افغانستان مستقر بودند در نخستین بلاک های مکروریان ها اقامت داشتند. پس از ورود قشون سرخ به افغانستان در سال ١٣٥٨ خورشیدی کار ساخت و ساز این بلاک ها ادامه یافت و کارمندان دولتی در افغانستان فرصت یافتند آپارتمان های این بلاک ها را به شکل قرضه خریداری کنند.

مقدار پولی که کارمندان دولتی در بدل خریداری یک آپارتمان از این بلاک ها به شکل ماهیانه می پرداختند، خیلی کم بود و این قرضه تا ده ها سال دوام می کرد و بنا بر این هر مامور دولتی قادر بود صاحب یکی از این آپارتمان ها باشد، ولی البته که در بیشتر موارد برای خریداری این آپارتمان ها، به شناخت کافی با مقامات و "واسطه معتبر" نیاز بود.

با این همه، حداقل این خوبی را داشت که تا حدودی برای ماموران و کارمندان دولتی زمینه خریداری یک سرپناه از سوی دولت با قیمت خیلی ارزان فراهم بود؛ نه مانند حالا که درصد چشمگیری از ماموران دولتی حدود پنجاه دلار در ماه حقوق می گیرند و توانائی پرداخت این کرایه گزاف را ندارند.

اما کسانی که در همان اوایل موفق به خریداری یک آپارتمان از مکروریان ها شدند، حالا در وضعیت نسبتا بهتر اقتصادی قرار دارند، چون این روزها هر آپارتمان در مکروریان های کابل، با توجه به ویژگی هایی که دارد، از صد دلار آمریکایی تا ششصد دلار در ماه به کرایه داده می شود.

این آپارتمان ها از دو اتاق تا پنج اتاق دارد و هم اکنون هزاران خانواده را در خود جا داده است.

حتی افرادی هستند که با سرمایه گذاری روی این آپارتمان ها، یکی دو تا و یا هم گاهی سه آپارتمان خریداری می کنند، بعد هر کدام را به کرایه می دهند و شاید خود با یک چهارم از پولی که از بابت کرایه این آپارتمان ها دریافت می کنند، در منطقه دیگری یک خانه کرایه می کنند.

این شیوه ای است که زحمت خیلی کم و درآمد کافی دارد.

برای خانواده های افغان که ظرف سال های گذشته به دلیل جنگ های افغانستان در بیرون از این کشور بسر برده اند و حالا یکی یکی دوباره راهی افغانستان می شوند، شاید بهترین گزینه زندگی کردن در مکروریان ها باشد؛ البته برای آنانی که خانه های شخصی در دیگر نقاط کابل نداشته باشند.

چون این بلاک ها، از نظر وضعیت ظاهری و تا حدودی سرسبزی و پاکی، در موقعیت نسبتا بهتری قرار دارد و برای خانواده هايى که درآمد خوب دارند و می توانند از عهده پرداخت مثلا چهار صد دلار در ماه برآیند،  محل مناسبی است.

البته یاد پنج – شش سال پیش مکروریان ها را هم باید همینجا تازه کرد؛ روزگاری که در شماری از آپارتمانهای این بلاک ها، خانواده ها گاو و گوسفند نگهداری می کردند.

در سال های حاکمیت گروه طالبان بر کابل، افرادی از مناطق مختلف افغانستان به این شهر آمده و در مکروریان ها مستقر شده بودند که در محلات اصلی شان مثلا گاوداری می کرده اند و از همین راه نان می خوردند.  با فراهم شدن زمینه سفر به کابل و اقامت در مکروریان ها، این حیوانات را با خود آورده و در اتاق های کوچک یک نفری و دو نفری آپارتمان، از آنها نگهداری می کردند. 

آدم می تواند تصور کند که بوی ناشی از نگهداری این حیوانات، در اتاق های کوچک و دربسته یک آپارتمان، می تواند چه وضعیتی را به وجود بیاورد.

مکروریان های کابل، سرگذشت طولانی و عجیبی داشته است.

به یاد می آورم که در روزهای حاکمیت طالبان بر کابل، شماری از افراد – گاهی به امر طالبان و گاهی اختیاری – بالکانی های آپارتمان های خود را با استفاده از خشت و گل، کاملا پوشانده بودند و شماری دیگر هم شیشه های آپارتمان خود را از داخل، با رنگ سیاه و یا سفید، رنگ کرده بودند تا زنان و دخترانی که در داخل آپارتمان هستند، به بیرونی ها معلوم نشوند.

سایر خانه های کابل که در احاطه دیوارهای بلند قرار دارد، برای طالبان پذیرفتنی بود، چون زنان و دختران در داخل این خانه ها، از چشم مردانی که از خیابان ها می گذشتند پنهان بودند اما این موضوع در بلاک های مکروریان ها که بدون هیچ احاطه ای ساخته شده اند، قابل قبول نبود و ساکنان آن به شکلی مجبور بودند داخل خانه های خود را از دید بیرون پنهان کنند.  

اما حالا دوباره شیشه های آپارتمان ها از "رنگ های طالبی" پاک شده و دیگر نیازی نیست که بالکانی ها خشت کاری شوند.

دکان ها و مغازه های لوکس نیز در این منطقه از شهر کابل در حال افزایش است. تازگی ها، پارک ها و محلات تفریحی نیز اینجا و آنجا ساخته می شود که نزدیک های شام و یا هم بعد از نان شب، از حضور خانواده ها و یا گروه گروه از پسران جوان پر می شود که برای هواخوری و گشت زنی می آیند.

مکروریان ها دارند دوباره آرام آرام زنده می شوند.
 
*مکروريان اصطلاح روسى براى مجتمع هاى مسکونى است که به همين صورت به فرهنگ افغان راه پيدا کرده است.

 برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنيد

 به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب