افغانستان زمستانی چنان سرد و سخت دارد که حتی جنگ هم در اين فصل اغلب متوقف ميشود. اما جنگ ديگری برای مردم شروع ميشود که پيدا کردن وسايل گرم کردن خانه هاست.
حبيبه سوسن از زمستان کابل گزارش می کند.
زمستان از راه می رسد. موسمی که در افغانستان آنرا فصل مرگ غريبان می گويند.
گرم کردن خانه در فصل زمستان در افغانستان خيلی دشوار است. در اين کشور که زمستان طولانی و سردی دارد، هنوز مردم به اندازه کافی به برق و گاز دسترسی ندارند، مثلا ساکنان کابل در چهل و هشت ساعت تنها چهار ساعت به برق دسترسی دارند زيرا سی سال جنگ مداوم، همه تاسيسات زير بنايی اين کشور را نابود کرده است.
يک کيلو گرم گاز مايع که عمدتا از ايران و ترکمنستان وارد می شود، در افغانستان معادل يک دلار آمريکايی است در حاليکه حقوق ماهيانه يک کارمند عادی دولت شصت دلار است. از اين رو بيش از هشتاد در صد مردم در زمستان از چوب استفاده می کنند. چوب ارزانتر است چون آنرا از جنگلهای جنوب شرقی افغانستان می آورند. اما برای خيلی از مردم حتی خريدن چوب هم آسان نيست. چون برای گرم کردن فقط يک اتاق در زمستان، بايد بيش از صد دلار چوب خريد.
چوب فروشان که اين روزها بازار گرمی دارند، از احترام زيادی نيز بر برخوردارند. خيلی از کسانيکه در موسم گرم سال، بی توجه از کنارشان می گذشتند، حالا با ساعتها استدلال بايد چوب فروشان را قانع کنند که به آنها بصورت قرض چوب بفروشند.
کسانيکه موفق به تهيه چوب برای زمستان شده اند، تازه بخشی از مشکل را حل کرده اند. تهيه چری يا بخاری مرحله ديگر کار است. چری وسيله ای فلزی است که چوب را در داخل آن می سوزانند تا هم غذا پخته شود و هم خانه گرم شود. استفاده از چری با خطر نيز همراه است. خطر آتش سوزی و خطر اينکه کودک خانواده در تماس با آن خود را بسوزاند.
ولی تعداد کسانيکه حتی از داشتن امکاناتی در همين حد نيز محروند کم نيستند. آنها در ميان زباله ها می گردند تا چيزی برای سوزاندن بيابند. نام گذاری فصل مرگ غريبان برای زمستان بيش از آنکه تعبيری هنرمندانه باشد، واقعيتی است سخت وتلخ.