جنوبگان، قاره بی شهروند
آيرين شيوائى

آیرین شیوایی هستم. ١٩ سال سن دارم و در رشته فیزیک دانشگاه تهران تحصیل می کنم.
پیش از سفرم به جنوبگان آنچه بیشتر ذهن مرا مشغول کرده بود سفر به سرزمینی  دوردست، شاید با شرایط سخت و دسترسى ناپذیر، ماجراجویی، و طبیعت بکر بود. 

اینها همه ، در دو هفته ابتدای دی ماه ١٣٨٦ بود. اما آن زمان اصلا نمی پنداشتم این قاره ممکن است چه قدر زیبا باشد. تا زمانی که مناظر را از نزدیک دیدم و آن طبیعت را حس کردم، باورم نمی شد.

علاقه ام به طبیعت بکر و دست نخورده موجب شد از دوران دبیرستان به نجوم علاقه مند شوم و در آن زمینه مطالعه ام را شروع کنم.

از همان زمان چون برای دستیابی به آسمان صاف و پرستاره مجبور بودیم از شهرها دور شویم و به مناطق کویری سفر کنیم، سفر به مناطق دور از شهرها و تمدن را تجربه کردم.

بعد از دوران دبیرستان و ورود به دانشگاه نیز فعالیت هایم در زمینه نجوم ادامه پیدا کرد؛ رصدهای بسیار، نوشتن، ترجمه، و تدریس از جمله کارهایی هستند که از آن زمان به آنها مشغول شده ام.

در پاییز ٨٦ به من خبر رسید انوشه انصاری، نخستین فضانورد ایرانی و نخستین زن فضانورد توریست، قصد دارد هزينه سفر یک نفر را از ایران براى پيوستن به گروهی كه عازم جنوبگان است بپردازد.

نام من هم جزو افرادی بود که قرار بود با آنها مصاحبه ای انجام شود. پس از دو مصاحبه کتبی و شفاهی سرانجام از بین دانش آموزان و دانشجویان داوطلب من انتخاب شدم.

بعد از آن بود كه متوجه شدم من نخستین زن ایرانی هستم که از مبدا ایران به جنوبگان سفر می کند. سوم دی ١٣٨٦ از ایران حرکت کردم.

توقفی در فرودگاه پاریس داشتم و پس از آن به بوئنس آیرس در آرژانتین رفتم و از آنجا به اوشوآیا، جنوبی ترین شهر دنیا. دو روز در اوشوآیا بودیم و از طبیعت بکر آنجا دیدن کردیم.

سرانجام سوار بر کشتی اوشوآیا شدیم و از جنوبی ترین شهر دنیا به سمت جنوبی ترین سرزمین دنیا حرکت کردیم! سفر ما با کشتی ١٠ روز طول کشید که در طی آن تا زیر مدار ٦٥ درجه جنوبی پیش رفتیم.

در این سفر ٦٤ شرکت کننده و ٢٥ راهنما و گروه آموزشی شرکت داشتند. سفر، سفری آموزشی بود. ما هر روز سخنرانی ها و کارگاه هایی در رابطه با جنوبگان، گونه های جانوری، یخ، اقیانوس ها و همچنین مسائل زیست محیطی مانند گرمایش جهانی و تغییرات آب و هوایی زمین داشتیم.

گاهی حتی کارگاه های آموزشی ما در محیط انجام می شد. مثلا کارگاه یخ شناسی بر روی یخچالی عظیم یا کارگاه زمین شناسی در ساحل. در کنار بخش آموزشی، هر روز از حیوانات و مناطق گوناگون جنوبگان نیز دیدن می کردیم.

جنوبگان منطقه ای بسیار بکر و دست نخورده است. آنقدر زیبا که من هرقدر راجع به آن بگویم یا تصویر و فیلم نشان دهم هنوز هم گوشه ای از زیبایی آن را نتوانسته ام به تصویر بکشم.

پس از این سفر توجه و علاقه من به سیاره مادرمان، زمین، بسیار بیشتر از پیش شد، چرا که سرزمینی را دیدم که طبیعت حقیقی و دست نخورده زمین را نشان می داد و من را بسیار تحت تاثیر قرار داد؛ درست مانند زمانی که به آسمان پرستاره شب نگاه می کردم.

"جنوبگان سرزمینی سرشار از زندگی، طراوت، پاکی، زیبایی و شگفتی است." این چیزی بود که در سفر ده روزه خود به آن رسیدم.

 برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنید

 به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب