یکی از مکان‌های مورد علاقۀ من در تهران باغ موزه واقع در منطقۀ الهیه است؛ باغی به مساحت حدود یک هکتار که امروزه بخشی از آن به صورت گالری و قسمتی دیگر به شکل کافی‌شاپ درآمده‌است. کافی‌شاپی که هفته‌ای یک بار برای گذراندن ساعتی به آن‌جا می‌روم.

در یکی از روزهای پاییزی که به باغ موزه رفته بودم، گروهی که ورودی گالری را اشغال کرده بودند، نظرم را جلب کردند. نزدیک شدم، جوانی را دیدم که مشغول نقاشی‌ست و گروهی نیز دور او جمع شده‌اند. چند لحظه ایستادم. شکل و نحوه کار آن نقاش جوان به نظرم جالب آمد. او با استفاده از قهوه نقاشی می‌کرد. پیش‌تر از این دیده بودم که بعضی‌ها با استفاده از مواد مختلفی مانند زردچوبه، چای و حتا زعفران ابتدا بوم را رنگ و سپس روی آن نقاشی می‌کنند، اما قهوه را ندیده بودم.

نقاش جوان قهوه‌ای را که در آب حل کرده بود، روی بوم می‌ریخت، سپس بوم را دقایقی رها می‌کرد تا قهوه روی آن خشک شود و بعد با قلم‌مو و یا کاردک روی بوم کار می‌کرد و پس از گذشت دقایق نسبتاً کوتاهی تابلوی زیبایی ساخته می‌شد.

منتظر فرصتی ماندم تا دور نقاش خلوت شود. زمان نسبتاً زیادی طول کشید تا نقاش تنها شد. به سراغش رفتم و با او هم‌کلام شدم. از او خواستم در ارتباط با این نوع نقاشی برایم بگوید و او هم با خوشرویی پذیرفت.

نام او یاور جمشیدزاده بود، با تخلص هنری "آداک". پس از شنیدن نام او، تازه به خاطر آوردم که چندی پیش مجموعه‌ای با امضای "آداک" در یکی از گالری‌های بنام تهران دیده بودم و اتفاقاً بسیار هم مورد استقبال قرار گرفته بود. اما آن روز متوجه نشدم که همۀ این تابلوها با قهوه کشیده شده‌اند.

آداک آن طور که می‌گوید، فعالیت هنری‌اش را از ۱۶ سالگی شروع کرده‌است. او ابتدا در رشتۀ نقاشی مشغول به تحصیل شد، اما پس از گذشت زمان کوتاهی تغییر رشته داد و گرافیک را برای ادامۀ تحصیل انتخاب کرد. او در سال ۱۳۷۹ از رشتۀ گرافیک فارغ‌التحصیل شد.

آداک به مینیاتورعلاقۀ فراوانی دارد و می‌گوید: "هنگامی که با زیرساخت‌های متنوع برای مینیاتور کار می‌کردم، به صورت کاملاً تصادفی قهوه را روی بوم ریختم. از رنگ‌وبافت و شکل آن بسیار خوشم آمد. آن را به صورت جدی دنبال کردم".

آداک را می‌توان از مبتکران نقاشی قهوه در ایران دانست. او با مطالعات بیشتر در خصوص قهوه و مقاومت آن در برابر آب و حرارت و ترکیب کار با رنگ و نقوش و طرح‌های متنوع موفق به ایجاد یک فضای سوررئالیستی و اکسپرسیونیستی در کارهای خود شد. او همچنین در ارتباط با ماندگاری تابلوهایش می‌گوید: "مدت‌ها به دنبال ماده‌ای می‌گشتم که باعث شود قهوه از روی بوم جدا نشود تا بلاخره موفق شدم. آثارم حتا با تا خوردن نیز خراب نمی‌شود و ماندگاری زیادی دارد."

آداک در حال حاضر در استودیوی شخصی خود مشغول تدریس نقاشی با قهوه به علاقه‌مندان است.

 برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنید.

 به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب