سرآغاز پیدایی میبد مثل خیلی از کهن شهرهای ایران، آمیخته به افسانه است. گفتهاند که چون پس از حملۀ اعراب مسلمان به ایران، پناهگاه موبدان زرتشتی بود، مُؤْبدان، میبدان و به تدریج میبد خوانده شد. افسانههای دیگر، پیدایی شهر را به دوران ساسانی (سده سوم تا هفتم میلادی) رساندهاند.
میبد اما، بسیار کهن تر از اینهاست. کاوشهای باستان شناسی در نارین قلعه روشن ساخته که لایههای زیرین این کهن دژ به هزاره چهارم پیش از میلاد تعلق دارد؛ یعنی قرنها پیش از ورود آریاییها به ایران و شکلگیری سلسلههای ماد و هخامنشی.
میبد بر بستر یکی از فرونشستگیهای استان یزد شکل گرفته است. آبهای زیرزمینی که از کوههای پیرامون – شیرکوه، سیاه کوه و کوههای خَرانَق - سرچشمه میگیرند، در این ناحیه به سطح زمین نزدیک و درون قناتها جاری میشوند. این وضع، زمینه ساز شکل گیری میبد در این گوشه از کویر بر سر راه باستانی کرمان به ری شده است.
ساختار میبد
میبد نمونه کاملی از شهر ایرانی در مناطق مرکزی و کویری است. این گونه شهرها به سه بخش تقسیم میشوند: هسته اصلی آنها متشکل از قلعه یا کهن دژ است که بر سراسر شهر اشراف دارد و با برج و بارو و خندق از سایر بخشها جدا میشود. این بخش جایگاه حاکم بوده است.
بخش دوم، شارستان نام دارد که در پای کهن دژ شکل میگرفته و با محلههای کوچک و بزرگ و مکانهایی چون مسجد جامع و بازار جای زندگی اهالی شهر بوده است. شارستان نیز برج و بارو و خندق دارد و تنها از طریق دروازهها میتوان به درونش راه یافت.
بخش سوم بیرونه شهر یا رَبَض است. این بخش جایگاه باغها و زمینهای کشاورزی بوده و جمعیت زیادی از کشاورزان در محلههای آن زندگی میکردهاند. بنابراین حیات اقتصادی شهر وابسته به ربض بوده است.
این ساختار ریشه در جنگها و ناامنیهایی دارد که همواره شهرهای ایران را تهدید میکردهاند. اگر بیگانهای به شهر یورش میبرد، اهالی ربض به شارستان پناه میبردند و اگر شارستان تسخیر میشد، کهن دژ به مقاومت خویش ادامه میداد.
شهرهایی مانند یزد و کرمان طبق همین الگو ساخته شده بودند اما در دوره معاصر دستخوش دگرگونیهای بزرگ شدند. ارگ بم (پیش از زلزله) و ارگ راین در استان کرمان، نمونههای کاملی هستند که هرچند دگرگون نشدهاند، اما کسی درونشان زندگی نمی کند؛ و میبد نمونه کمابیش سالمی است که هنوز اهالی خویش را از کف نداده. به واقع، موزهای است که انسانها نیز در آن زندگی میکنند.
محلههای میبد
میبد برآمده از خشت و گل است و حیرتآور این که بناهای خشت و گلی اش صدها و بلکه هزاران سال دوام آوردهاند. از همه مهمتر کهن دژ نارین قلعه با حدود شش هزار سال پیشینه تاریخی است که ساختار کنونی اش به سده چهاردهم میلادی میرسد.
در شارستان میبد، محله بالا (جنوب شهر) با کالبد فشرده خود، جایگاه زندگی و کسب و کارصنعتگرانی بوده که دست ساختههای سفالینشان هنوز شهره خاص و عام است. محله پایین (شمال شهر) جایی بوده که در آن آب قناتها به سطح زمین میرسیده و باغهای شهر را سیراب میساخته است. این جا محل باغ- خانههای بزرگ و زندگی اعیان و اشراف بوده است. و بالأخره به محل کوچُک (شرق شهر) میرسیم که دامداران و باغداران و کشاورزان زمیندار را درخود جای میداده است. هرکدام از این محلهها، زیرمحلههای کوچک تری داشته اند.
اهمیت میبد
در شارستان، عناصری چون مسجد جامع، تداوم حیات اجتماعی- اقتصادی شهر از روزگاران دور تا به امروز را گواهی میدهند. گمان میرود که مسجد جامع برجای یک آتشگاه ساسانی ساخته شده و شواهد تاریخی قدمتش را به سدههای نخستین اسلامی (سده هشتم میلادی) میرساند. ساختار کنونی مسجد متعلق به سدههای سیزدهم تا پانزدهم میلادی است و حتی زیلویی که تا سالیان اخیر زیرپای نمازگزارانش پهن بود، ۶۲۳ سال عمر دارد.
در بیرونه شهر یا همان رَبَض به محلههای دیگری همچون بیدِه و فیروزآباد برمی خوریم. آثار تاریخی این محلهها مانند مسجد فیروز آباد و خانه بُرونی گاه تا ششصد سال قدمت دارند.
مهمترین عنصر بیرونه میبد که با گسترش شهر جزیی از آن شده، مجموعه کاروانسرا یا رباط عباسی متعلق به دوران صفوی (سده هفدهم میلادی) است. کنار این رباط ، چاپارخانه میبد خودنمایی میکند. این، آخرین بازمانده چاپارخانههایی است که از زمان داریوش هخامنشی تا پایان دوره قاجار، سازمان پستی ایران را شکل میدادند.
و میبد از این گونه آثار کهن بسیار دارد. همه در اوج زیبایی، در کمال سادگی، ساخته از خشت و گل و جان به در برده از گزند زمان. این شهر- موزه نخستین شهر تاریخی ایران بود که در سال ۱۳۷۹ در فهرست آثار ملی ثبت شد و با بنیاد یک پایگاه پژوهشی تحت حفاظت ویژه قرار گرفت.
در گزارش تصویری این صفحه به تماشای کهن شهر میبد میرویم و گفتههای محمد سعید جانب اللهی، مردم شناس میبدی و نویسنده کتاب "چهل گفتار در مردم شناسی میبد" را درباره افسانههای شکل گیری و ساختار این شهر میشنویم.
برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنید.
خوب بود مي نوشتيد كه جمعيت ميبد چقدر است و هرم سني چگونه است؟