تماشای شالیزارها با حاشیه‌های مستقیم و دقیق حساب‌شده‌شان از فراز تپه‌ای شگفت‌انگیز است. گویی کسی با خط‌کش مرز میان یک مزرعه با شالیزار دیگر را مشخص کرده‌ و با چاقو این دو پارۀ زمین را از هم جدا کرده‌است.

اما با دیدن شالیزارهای روستای ژاپنی "ایناکاداته" (Inakadate) در حدود هزارکیلومتری شمال توکیو، شگفتی‌تان ده‌چندان خواهد شد. مزارع وسیع برنج به تابلوهای غول‌آسای نقاشی تبدیل شده‌اند. روی آنها می‌شود ناپلئون را شناسایی کرد که کنار یک جنگاور ژاپنی ایستاده‌است؛ می‌توان چهره‌های اسطوره‌ای ژاپنی، به مانند سامورای "کانتسوگو" و همسرش "اوسن" را دید که از افسانه‌های سدۀ ۱۶ برمی‌آیند. روی یک شالیزار فراخ دیگر "موج بزرگ" اثر ماندگار "کاتسوشیکا هوکیسای" (Katsushika Hokisai)، نقاش معروف سدۀ ۱۹ ژاپن زنده شده‌است.

تصویرهای رنگی به اندازه‌ای باورنکردنی است که بسیاری پنداشته‌اند، این هم یک کلک رایانه‌ای یا "فوتوشاپی" دیگر است. چون غالباً عادت کرده‌اند که شالیزارها را به رنگ سبز یا زرد ببینند. اما در این تصویرهای برنجی، رنگ‌های سفید و سیاه هم به چشم می‌خورد و تصویر را واقعی جلوه می‌دهد.

این شالیزارهای مصور را می‌توان محل تقاطع عصر حجر با عصر دیجیتال به شمار آورد. در گذشته‌های دور اقوام بومی آمریکا نیز عادت داشتند روی مزارع‌شان تصویرهایی بکشند. اما با ورود تکنولوژی نوین به روستاها میان تصویرهای مزرعه‌ای و اصل آنها که روی کاغذ کشیده شده‌، تفاوت چندانی نمانده‌است.

آغاز زراعت هنری در روستای ایناکاداته به سال ۱۹۹۳ برمی‌گردد. کشاورزان این دهکده با استفاده از انواع گوناگون برنج‌های‌ ژاپنی، از جمله "کدایمای" (kodaimai) با برگ‌های زرشکی و زرد و "تسوگارو" (tsugaru) که برگ‌های سبز دارد، نقش و نگار رنگین می‌آفرینند. یعنی رنگ برنج‌ها هم مصنوعی نیست.

در آغاز همه‌ساله روی شالیزارها یک تصویر شکل می‌گرفت: تابلوی کوه ایواکی (Iwaki) ژاپن. در سال ۲۰۰۵ زمینداران روستا به توافق رسیدند که مزارعشان را به یک نمایشگاه‌ هنری طبیعی تبدیل کنند و تابلوهای مختلف از قطعات زمین روئیدن گرفت. یک سال پس از آن رایانه هم وارد کار شد و دقت خطوط تصویرها به نهایت رسید. اکنون محل کشت هر دانه از بذر برنج را رایانه از پیش تعیین کرده‌است، تا مثلاً دماغ ناپلئون، سر جایش قرار بگیرد.

این تصویرها روستای ایناکاداته را که ۸۷۰۰ تن جمعیت دارد، شهرۀ آفاق کرده‌است. بیش از ۱۵۰هزار گردشگر همه‌ساله به این روستا می‌آیند تا شالیزارهای مصور را از نزدیک ببینند. البته، شالیزارها را باید از دور دید، تا تصویرهای بزرگ و سیال روی ۱۵ هزار متر مربع زمین، در قاب چشمانتان بگنجد. برای این کار در دفتر اداری روستا برجی ساخته‌ شده که از فراز آن به تماشای تابلوهای گسترده بنشینید.

اما آنانی که امکان مسافرت به آن روستای دوردست را ندارند، می‌توانند آن شالیزارهای معجزه‌آسا را در نمایش تصویری این صفحه ببینند.

 برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنيد.

 به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب