هفتۀ گذشته، هفتۀ گرامیداشت خواجۀ بی‌بدیل شعر فارسی، انیس سفر و حضر همۀ پارسیگویان دنیا، شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی بود. اول هفته افغان‌های لندن در کافه شعر جمع شدند، و آخر هفته دانشجویان ایرانی بریتانیا در کانون توحید با شمع و شیرینی و شعرخوانی، حافظ را پاس داشتند. وسط هفته اما انگلیسی‌ها بودند که در نگارستان ملی پرتره، به تکریم و تعظیم حافظ برخاستند.

در برنامۀ اول، تنها عده‌ای دوستار افغان شعر و شاعر بودند که به سادگی نشستند و با هم شعر خواندند و برخاستند و نه قبلش و نه بعدش به کسی خبری ندادند. در برنامۀ کانون توحید، جمعی از جوانان دختر و پسر ایرانی و افغان با شعرهای خودشان یا شعرهایی از حافظ شبی دل‌نشین و رؤیایی ساختند که تا خیلی وقت بعد حافظۀ این کانون سیاسی و اعتقادی آن را به یاد خواهد داشت.

برنامه حافظ در یکی از سالن‌های تئاتر نگارستان ملی پرتره در لندن به همت  مؤسسۀ "شاعر در شهر" و سعی عباس فیض، مترجم شعر فارسی با این عنوان برگزار شد: "عصری با شعرخوانی و موسیقی برای بزرگداشت زندگی و آثار شاعر فوق‌العادۀ قرن چهاردهم میلادی، حافظ شیرازی، شاعر بزرگ زبان فارسی". در توضیح برنامه آمده بود که "حافظ برای قرن‌ها شاعر یگانۀ تمام کشورهای فارسی‌زبان باقی مانده‌است؛ او شاعری است که به زیبایی توانسته تغزل را با مسایل اجتماعی و سیاسی و فرهنگی و عرفانی بیامیزد".

این مؤسسه دو سال پیش برنامه‌ای را برای بزرگداشت مولانا نیز گرفته بود. شاعر در شهر، موسسه‌ای خیریه است که برای جلب مخاطبان تازه برای شعر، ساختن ارتباط تازه با شعر و جمع‌آوری پول برای تحصیل و ترقی در زمینۀ شعر در مشارکت با مدرسه‌ها فعالیت می‌کند. قبلأ این مؤسسه شاعرانی مثل آنتونیو کارواجال از زبان اسپانیایی، میلینا رودریگز از هاوایی و دیگر شاعران مطرح انگلیسی و دیگر زبان‌ها را گرامی داشته بود و البته که این سلسله به ترتیب همچنان ادامه دارد.

این مؤسسه همچنین بخش‌های دیگری برای گسترش شعر دارد که هر کدام تقریبأ مو ضوعی تازه است. مثل بخش "شعر در مدرسه" که به ایجاد ارتباط بین شعر و تحصیل در دانش‌آموزان و یافتن و تقویت استعدادهای ادبی می‌پردازد. بخش دیگر این مؤسسه درمان‌گری بیماری‌های روانی توسط شعر است؛ پروژۀ نوبنیادی که ظاهرأ خیلی از آن استقبال شده‌است. گفتگو و بحث در بارۀ شعر، بخش دیگر این مؤسسه است که در آن امکانی است برای شاعران و علاقه‌مندان شعر تا نظرات و انتفادات و دغدغه‌هایشان را با هم در میان بگذارند. و بالاخره آخرین بخش این مؤسسه حمایت و کمک به برنامه‌های شعری است. این برنامه‌ها می‌توانند در بیرون یا در داخل این مجموعه برگزار شوند که از جملۀ این برنامه‌ها یکی همین برنامۀ حافظ‌خوانی در نگارستان ملی پرتره بود.

این برنامه، علاوه بر این که طبق معمول برنامه‌های این مجموعه شماری مشتریان ثابت دارد، تعداد زیادی از چهره‌های ایرانی را نیز فراهم آورده بود. روزنامه‌نگاران، نویسندگان و نقاشان و البته عموم کسانی که با انجمن پنج‌شنبه‌ها رفت‌وآمد دارند. برعکس برنامه‌های کاملأ ایرانی که ورود آزاد است یا برنامه‌های ادبی افغانی که حتا به شنونده‌ها غذای رایگان هم می‌دهند، این برنامه پنج پوند ورودی داشت و البته که بیشتر از حجم سالن زیبا و مزین به رگه‌های رنگی چوب نگارستان، آدم‌ها جمع شده بودند.

عباس فیض گزیدۀ شعرهای حافظ را ترجمه کرده بود و در لابلای  شعرخوانی شاعران یا گویندگان پارسیگوی، این ترجمه‌ها و اشعار دیگر مهمانان انگلیسی نیز خوانده می‌شد .این حافظ‌خوانی تنها محدود  به دکلمۀ ساده نمی‌شد. هنر اجرا که در بین ایرانیان مقیم انگلیس طرفداران زیادی دارد، هنری است که خواندن و شنیدن شعر حافظ را خیلی دل‌پذیرتر می‌کند.

شاید بشود بر این برنامه عیب گرفت که چرا دایرۀ مهمانان‌شان را کمی توسعه نداده بودند. مثلأ چرا نتوانسته بودند از افغان‌ها و تاجیک‌ها و کلأ فارسی‌زبانان ساکن انگلیس برای همراهی، اجرا یا حضور در این مراسم دعوت کنند؟ مثلأ هیج کدام از شاعران بزرگ ایرانی در برنامه حضور نداشتند.

با این حال، این برنامه برنامه‌ای دلپذیر بود که به یاد نگارستان ملی پرتره خواهد ماند.

 

 به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب