تنظیم خانواده در افغانستان
ایمان شایسته
 

گفتگوی زیر قسمتی از مکالمه من با یک مرد خیلی فقیر میانسال و شوخ طبعی بود که برای شرکت در مراسم شب نشینی فقیرانه تولد هشتمین فرزندش به خانه اش رفته بودم. بدون شک این تنها مورد نیست بلکه بسیارند کسانی که وقتی درباره تعداد زیاد فرزندانشان صحبت کنی فکر می کنند آنها را از رابطه جنسی منع می کنی:

- آخر چرا ایقه اولاد میارین وقتی توانایی کلان کدنشانه ندارین؟
- خو... کار خداست دیگه! شهوته خود خدا هست کده، زنم هم به مه حلال است، چرا نکنم؟  زنا کنم؟ 
- بکن ولی اولاد دار نشو
- مگه میشه؟
- بله که میشه
-چی قسم؟
-از کاندوم استفاده کن
-کاندوم؟ کاندوم دیگه چیست؟

روی هم رفته صحبت از مسایل جنسی و روابط جنسی در جامعه ای سنتی که آن را بی بندوباری، پررویی، بی شرمی می داند و درنتیجه نگاه های غریبی را حواله آدم می کند کار ساده ای نیست.

در روستاها و مناطق دوردست این گونه مسائل واقعاً تابوست. ولی جامعه شهری هم هنوز به شکل نسبتاً گسترده ای متأثر از آداب و شرم و حیای سنتی است. بنابراین هنوز نمی توان در سطح جامعه به راحتی در مورد مسایل جنسی، راه های کنترل جمعیت و تنظیم خانواده و بیماری های مقاربتی صحبت کرد.

اما اگر به جای آن از مسایل زناشویی و روابط زناشویی استفاده کنی وضعیت بهتر خواهد بود و البته که در اینجا روابط جنسی فقط باید بین زن و شوی باشد. اما اگر به اشتباه واژه سکس از دهانت برآید قضیه کمی پیچیده می شود چرا که رابطه نامشروع در ذهن مخاطب تداعی می شود و اگر وجهه مثبتی داشته باشی لکه دار می شود.

همین مسأله باعث شده که بسیاری از مسایل مرتبط با رابطه جنسی یا همان رابطه زناشویی، بیماری ها و مشکلات مادران و فرزندان نادیده انگاشته شده و کمتر مورد توجه قرار بگیرد.

اکثر خانواده های افغان شلوغ و پرجمعیت است و در هر خانه ای تعداد قابل توجهی بچه های قد و نیم قد با هم یا در کنار یکدیگر زندگی می کنند.

میل به داشتن تعداد زیاد فرزند در میان مردم افغانستان هنوز کهنه نشده. هنوز هم بسیاری از مادران و نوزادان به علت کمبود امکانات و مراکز بهداشتی، فقر و شیوع بیماری های مختلف تلف می شوند.

تا همین گذشته های نه چندان دور فرهنگ غالب به گونه ای بوده که تعداد بیشتر فرزند مایه افتخار پدر و مادر و فامیل و نشانه قوی بودن زن و مردانگی مرد به شمار می رفته.

در بعضی موارد جلوگیری از بچه دار شدن گناه پنداشته می شده و به دنیا آمدن فرزند را کار خدا می دانسته اند. و در مورد رزق و روزی هم شعار "هر آنکس که دندان دهد، نان دهد" سر می داده اند. به عبارتی لزوم جلوگیری از بارداری و بچه دار نشدن اصلاً مطرح نبوده.

هنوز بسیارند مادرانی که بین ۱۰ تا ۲۰ فرزند به دنیا آورده اند. اما با گذشت زمان همه چیز در حال دگرگونی است و یخ های اینگونه سنت ها در حال ذوب شدن است. این دگرگونی در سطح شهرها به شدت محسوس است. به خصوص زوج های جوانتر که ذهنیت آماده تری برای تغییر داشته اند اکنون میل زیادی به داشتن بچه های بیشتر ندارند و برعکس به داشتن بچه های بهتر و سالمتر بهای بیشتری میدهند.

مهاجرت بسیاری از افغان ها به کشورهای دیگر و ارمغان فرهنگی آنها در بازگشت به کشورشان نیز سبب شده که مردم بیش از پیش به راه های پیشگیری از بارداری زنان آشنا شوند.

در میان کسانی که به کنترل و پیشگیری از بارداری روی می آورند؛ استفاده از لوپ (IUD) چندان معمول نشده و استفاده از تاب لت (قرص) های جلوگیری به دلیل اثرات جانبی نیز طرفداران زیادی ندارد اما استفاده از کاندوم روز به روز افزایش می یابد.

وزارت صحت عامه (بهداشت) افغانستان در اقدامی نمادین و تشویقی اعلام کرده که می خواهد میلیون ها کاندوم رایگان را بین مردم فقیر و کم درآمد توزیع کند اما این نگرانی نیز وجود دارد که  شماری از این کاندوم ها به جای استفاده به فروش برسد.

همین طور این وزارت گروه های ویژه ی را جهت آگاهی دادن به مردم برای تنظیم خانواده سازماندهی کرده که قراراست در ولایات و مناطق دوردست استفاده از کاندوم را نیز تبلیغ کنند.

به گفته مقامات این وزارت آمار مرگ و میر مادران و نوزادان ناشی از ولادت های پی در پی کاهش قابل توجهی داشته و هر سال روند نزولی را می پیماید.

آمار دقیقی از افراد آلوده به ویروس HIV نیز وجود ندارد اما تخمین زده می شود هم اکنون بیش از ۳۰۰۰ تن به این بیماری آلوده باشند.

در گزارش چند رسانه ای بالای این صفحه عده ای از شهروندان کابل در مورد استفاده از کاندوم برای پیشگیری از بارداری صحبت می کنند.

 برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنید

 به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب