"محمد کاظم کاظمی" سال ١٣٤٦ در خانواده ای فرهنگی  در شهر هرات در غرب افغانستان زاده شد و پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه در شهر کابل در سال ١٣٦٣ راهی ایران شد.

استاد کاظمی با وجود پرورش در خانواده ای فرهیخته و آشنا با شعر و ادبیات هیچگاه آینده خودش را در این رشته ها تصور نمی کرد، چرا که ذهنی آشنا با ریاضیات و تحلیل های هندسی و فرمول های آن داشت. اما سرنوشت او را از دانشکده مهندسی مشهد به جمع شعرا و نویسندگان برد و پس  از مدتی خودش حس کرد مسئولیت سنگینی در زمینه پرورش و رشد شعر و ادبیات مهاجرت برعهده اوست. مسئولیتی که هنوز با تعهد و پشتکار فراوان آن را دنبال می کند.

او یکی از چهره های شناخته شده و تاثیر گذار در رونق و رواج شعر مقاومت در سالهای ابتدایی مهاجرت افغان ها به ایران و جنگ های داخلی در افغانستان است و نخستين مجموعه شعر شاعران مهاجر افغان را همراه با مثنوی بلند خودش "بازگشت "که بعدها از شهرت فراوانی برخوردار شد، در سال ١٣٧٠ به چاپ رساند.

تا کنون سه مجموعه شعر وی با نام های "پیاده آمده بودم"، "کفران" و "قصه سنگ و خشت"  به چاپ رسیده و تالیفاتی مثل کتاب " روزنه"، " همزبانی و بی زبانی" ، " شعر پارسی" از کتاب هایی بوده اند که در ایران با اقبال فراوان روبرو شده اند.

تصحیح و ویرایش متون و چاپ آنها مانند " دیوان اشعار استاد خلیل الله خلیلی"، " گزیده غزلیات بیدل" و ویرایش کتاب " افغانستان در پنج قرن اخیر" که در ایران از اهمیت بالایی برخوردار بوده و تا کنون نوزده بار تجدید چاپ شده، از فعالیت های مهم دیگر استاد کاظمی در این سال ها بوده است.

اما بیش از همه اینها محمد کاظم کاظمی را در ایران با شعر اعتراضی، انقلابی و آمیخته با طنز تلخ او می شناسند که متاثر از تحولات افغانستان در دوره های مختلف بوده و شاعر همیشه به نوعی روایتگر غربت و آرزومندی مردم افغان بوده است.

استاد کاظمی را همگان شاعری می دانند که همگام و همپای مسايل روز پیش رفته و در باره هر موقعیت حساسی حرفی برای گفتن داشته است . به گفته ابوطالب مظفری، شاعر معروف افغان در ایران، در شعر کاظمی صراحت اعتراض به شدتی نيست که در زمره آثار مخالف و ممنوعه به شمار بیاید و شعر وی به حدی خالی از اعتراض و نکته دانی هم نيست که به شعری خنثی تبدیل شود. این از نکات مهم در موفقیت اشعار او در ایران بوده که گاه خود مخاطبِ ایرانی که به صراحت از او در اشعار کاظمی انتقاد صورت گرفته، با ملت افغان احساس همدردی و برادری کرده است.

آقای مظفری می افزاید:" علاوه بر تمام وظایفی که به خاطر پرورش شعر و ادبیات مهاجرت بر عهده استاد کاظمی بوده، او سهم مهمی در کیفیت بخشیدن و ارتقا مطبوعات، آثار و کتب به چاپ رسیده ازافغان ها در ایران داشته است، چرا که او نخستين کسی بوده که در زمینه کیفیت، ویراستاری، چاپ و طراحی صفحات برای محصولات فرهنگی افغان ها از خود حساسیت زیاد نشان داده و تا کنون هزاران صفحه کتاب را در این راستا ویرایش و تصحیح کرده است."

بيشتر اشعار استاد کاظمی را مثنوی بلند تشکیل می دهد و به نوعی از سبک " علی معلم" در این زمینه پیروی می کند، با این تفاوت که در زبان کاظمی برخلاف زبان پرطمطراق سبک خراسانی،  سادگی ، بی پیرایگی و نزدیکی بیشتر به زبان مردم امروز وجود دارد والبته، به گفته خودش، او همچنان علاقمند سبک خیال انگیز هندی از نوع بیدل دهلوی هم هست  و شعر خود را به کودکی تشبیه می کند که:

رگی از جانب هندوی تخیل برده ست
رگی از جانب رندان خراسان دارد.

براى خواندن مثنوی بازگشت و پاسخ محمد علی بهمنی شاعر معاصر ایران به اين شعر به اين صفحه برويد. 

 به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب