نام خدا پاينده باد بلخ بزرك چاه زردشت بزرك
بااحترام شبير خراسانئ

سلام،
اینکه شاعری در افغانستان بوده و شاعر شده به نوبه خود یک مزیت است که ذهن و زبان شاعر را دچار دوگانگی و تاثیر پذیری مخرب نمی کند با این حال ، شاعر گرانمایه می بایست میزان خیال انگیزی و به عبارتی دیگر صور خیال را در شعر خود بیشتر کند. اتنظارم از یک شاعر بلخی خیلی بیشتر از این هاست و در تعریف و تمجید ها باید به این نکته توجه شود که شاعر فکر نکند به نهایت خودش رسیده است. اگر سه گام برای رسیدن به شعر متعالی وجود داشته باشد گام اول چگونه گفتن است یعنی در چه قالبی باید سرود، گام دوم چه گفتن است که شاعر این دو گام را برداشته ولی گام سوم رنگ آمیزی با صور خیال است که اگر موفق شود گوش جان ها را خواهد نواخت- برایتان آرزوی موفقیت می کنم.
ارادتمند: امین تقوی - عضو خانه شاعران ایران

آقای رضا جان آرزو دارم عرض ســــــــــــــلام بنده را بپذیرید! نوشته تانرا در باره آقای امینی سرتا پا خواندم که بنظر حقیر، اگر شعر است یا نثر ویا غزل همه ترجمۀ است از روزگار یک نسل هــــر چه است تبارز دهنده احساس شاعر است و برای من مهمتر آنست که از تندرستی تفکر و تجسس بیداری ضمیر یک نسل سخن گفته است، نسل که در غبار جنگ، دود باد های نابرابری و باران ظلم، در طوفان تعصب و خشم زمان جوانه زده اند و بدون تردید این نوا را از نی زار عطوفت میبینم؛ بناً اگر هــــرچه از پاغچۀ ادبیات باشد سزاوار تشویق و تمجید است.

زیباست شعرهایت و زیباتر آنکه شاعری جوان سراینده آن است و امید دارم حلاوت شعرت مضمون تلخ آنرا هم شیرین کند.

درود بر شما ، زیبا می سرایی ، پیروز باشی

شاید منم که آمده ام خانه شما / آن گرد و خاک فرش که جاروب می کنی ابراهیم امینی بی اغراق در شعر جوان افغانستان،آغاز کننده تحولی نو در شعر به حساب می آید. من فکر می کنم اگر شعر کلاسیک شاعران داخل افغانستان را در دهه های اخیر بررسی کنیم، اکثر آنها در شگردهای تکراری و تقلید دست و پا می زنند.شعر امینی به لحاظ ساختار و چارجوب اندیشه ای و حتی فضا و شکار سوژه ها، به نوعی سوق دهنده هم نسلانش به فضای جدیدی است. جسارت در انتخاب واژگان و کنار هم نشاندن آنان با مهارت از ویژگی های بارز شعر امینی است. قبلا نوشته ای از شاعر جوان و توانای وطنم، روح الامین امینی در مورد اشعار ابراهیم خوانده بودم. صحبت هایی که ایشان در مورد شعر امینی داشتند، بخشی از نظرایات من نیز هست. امید که امینی بیشتر به شعر بیندیشد...حتم دارم که توانمندی هایش را هنوز آن چنان که باید و شاید به نظم نکشانده است.

من با شعرهای ابراهیم از سه سال بدین سو آشنا هستم شاید این اولین غزل بود از ابراهیم که خوانده بودم . من مسلمانم و از صدق دلم میگویم / کیف دارد به شک افتادن و کافر بودن...... غزل عصیانگر با زبان واضح و روان و از آن زمان تا حال یکی از خواننده گان جدی غزل ابراهیم هستم . چیزی که من از ابراهیم می شناسم ابراهیم امینی شاعری است که زنده گی اش را تغزلی ساخته است و در حین پرخاشگری و عصیان، گریه اش می آید و صمیمیت در شعرش جاری می شود. او برخلاف همه جوانان که در یک خانه حرکت کرده بودند و با در نظر داشت شهرتی که جریان سپید یا شعر آزاد در شعر فارسی در چند سال اخیر پیدا کرد و زیاد از جوانان را بخود کشانید تنها غزل را ادامه داد و غزل سرود. سه مجموعه چاپ شده از ابراهیم امینی برجسته ترین کارهای است که می شود در غزل جوان افغانستان یافت.

ﺭﺿﺎﻱ ﻋﺰﻳﺰ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻋﺎﻟﻲ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﻱ. ﺭاﺳﺘﻲ اﺑﺮاﻫﻴﻢ ﭼﻨﺎﻥ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﻳﺪ. اﮔﺮ ﻛﺪاﻡ ﻓﺎﻳﻞ ﭘﻲ ﺩﻱ اﻓﺰاﺭ اﺯ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ اﻭ ﺩاﺭﻳﺪ ﻣﺎ ﺭا ﺑﻲ ﻧﺼﻴﺐ ﻧﮕﺬاﺭﻳﺪ.

این شعر میگه یا نثر رو به حالت شعر می خونه؟ به نظر من که همه اش نثر بود و رنگی از شعر نداشت.