تلويزيونی با نگاهی پاريسی

فرانسه ديگر نمی توانست از کشوری همچون قطر کمتر باشد. اگر قطر می تواند به عربی و انگليسی الجزيره داشته باشد چرا فرانسه نداشته باشد.

در دهه های آخر قرن پيش که هنوز فرهنگ انگلوساکسون دنيا را فتح نکرده بود، راديوهای فرانسه به زبانهای مختلف رقيب جدی بی بی سی و صدای امريکا بودند. اين راديو مونت کارلو بود که در کشورهای حوزۀ مديترانه صدايش در همه جا شنيده می شد چون خبر و موسيقی را با ترکيبی از سرعت، شادی و جوانی ارائه می کرد.

در سال های هشتاد، در بيروت در محلۀ شيک الحمرا، در ساعت ۲ عصر، فقط صدای آرم خبر مونت کارلو بود که به فضا تپش می داد.

اما در دهۀ ۹۰  با آمدن سی ان ان و بعد بی بی سی و ده سال پيش با آمدن الجزيره وضع عوض شد. راديو رسانه دوم شد و فرانسه احساس می کرد که برای رساندن پيام خود به جهان بايد از کانالهای خبری انگلوساکسونها بگذرد، و اين با غرور فرانسوی سازگار نبود.

هدف از تاسيس فرانسه ۲۴  اين است که در کنار پيام فرانسه، خبر و نظر به زبان های فرانسه، انگليسی و عربی، با نگاهی فرانسوی، به جهانيان عرضه شود.

فرانسه ۲۴  هنر زندگی به سبک فرانسوی را نيزتبليغ خواهد کرد و در کنار آن شراب، پنير و طبعا شيک پوشان پاريسی را. 

يکی از رندان شيرازی که سالها در پاريس زيسته می گفت هنر فرانسوی ها در اين است که راديو را به روزنامه بدل کرده اند. اين تلويزيون هم شايد پر باشد از بحث هايی داغ در بارۀ مسائل بزرگ هستی با شرکت فيلسوفان جين پوش فرانسوی. 

از همین مجموعه

  ماهواره جز ئی از زندگی

 به صفحه فیسبوک جدیدآنلاین بپیوندید

ارسال مطلب