نقش بعدی باز هم متعلق به شاپور اول است. او سوار بر اسب است و نه تن از درباریان و اشراف زادگان پشت سرش ایستادهاند.
روی سینه اسب شاپور، کتیبه ای به دو خط پهلوی و یونانی دیده میشود که شاپور در آن خود را شاه شاهان و شاه ایران و انیران معرفی میکند. وجود خط یونانی در این کتیبه نشان میدهد که پانصد و اندی سال پس از حمله اسکندر به ایران، فرهنگ یونانی نفوذ خویش را همچنان حفظ کرده بود.
در این نقش برجسته نیز تمام صورتها نابود شدهاند. ظاهرا در اواخر دوره قاجار، تفنگداران محلی برای تمرین نشانهگیری، جایی را بهتر از نقش برجستههای باستانی سراغ نداشتند!
عکس: فرشید سامانی